Menu Zamknij
header

Są sytuacje, w których rehabilitacji potrzebuje każdy – nie wyłączając kobiet spodziewających się dziecka. Czy jednak zabiegi rehabilitacyjne u ciężarnych są bezpieczne? Podpowiadamy!

Z jednej strony, ciąża to wyjątkowy okres w życiu kobiety, kiedy musi troszczyć się nie tylko o siebie, ale także o rozwijający się płód. Nie bez przyczyny u kobiet w ciąży nie stosuje się wielu leków i nie wykonuje całego szeregu badań czy zabiegów medycznych, nie wyłączając rehabilitacji. W większości przypadków nie wiadomo, czy dana substancja, czynnik albo ingerencja w organizm matki nie zaszkodzi dziecku – a ze względów etycznych nie prowadzi się takich badań.

Z drugiej strony, kobieta w ciąży niejednokrotnie potrzebuje pomocy rehabilitanta. Ciąża jest dla organizmu okresem wielkiego wysiłku, który może skutkować np. bólami kręgosłupa, kolan i stawów biodrowych. Kobiety ciężarne borykają się często z rwą kulszową, pojawiają się u nich kłopoty z wypróżnianiem, zaś zwiększone wydzielanie hormonów prowadzi m.in. do rozluźnienia więzadeł oraz zwiększenia ruchomości stawów. Nie można zapominać, że pewne zabiegi i ćwiczenia mogą być także świetnym elementem przygotowania do porodu. Wreszcie zdarza się i tak, że kobieta w ciąży ulegnie wypadkowi, przewróci się, skręci staw czy złamie rękę – a rehabilitacja jest wtedy kluczowym elementem powrotu do zdrowia.

Rehabilitacja w ciąży – co wolno, a czego nie?

Warto z całą stanowczością podkreślić, że rozwijająca się prawidłowo, zdrowa, niezagrożona ciąża nie jest przeciwwskazaniem do rehabilitacji, tyle że… u ciężarnych można wykonywać część zabiegów, zaś inne są niewskazane.

Jak to wygląda w praktyce? Otóż do bezpiecznych – i niejednokrotnie nawet zalecanych jako element przygotowania do porodu oraz łagodzenia dolegliwości typowych dla ciąży – zabiegów rehabilitacyjnych dla ciężarnych zalicza się:

  • masaże (ale tylko ich niektóre odmiany i nie na wszystkich obszarach ciała),
  • kinezyterapię (głównie różnego rodzaju ćwiczenia – oddechowe, wzmacniające, rozciągające, poprawiające krążenie),
  • niektóre techniki i metody terapii manualnej,
  • kinesiotaping.

Ze względu na nieznany wpływ na rozwój płodu, nie zaleca się natomiast wykonywania u kobiet w ciąży zabiegów fizykoterapii, czyli np. krioterapii, elektroterapii, laseroterapii, ultradźwięków czy pola magnetycznego. Należy zachować szczególną ostrożność nawet w sytuacji podejrzenia ciąży, bo niektóre z tych zabiegów wykonywane w I trymestrze mogą stanowić zagrożenie dla dziecka.

W naszych centrach KRIOSONIK kobiety w ciąży mogą uzyskać specjalistyczną, profesjonalną pomoc w zakresie rehabilitacji, przygotowania do porodu, a także powrotu do formy po urodzeniu dziecka. Zapraszamy na konsultacje!

Czym różni się kriokomora od krioterapii miejscowej?

Czym różni się kriokomora od krioterapii miejscowej? Naturalne reakcje obronne organizmu pojawiające się jako odpowiedź na poddanie ciała działaniu niskiej temperatury są od lat szeroko wykorzystywane w medycynie czy fizjoterapii. Profesjonalnie zabiegi tego typu określa się mianem krioterapii. Istnieje kilka jej odmian, w tym dwie najważniejsze – kriokomora, czyli krioterapia ogólnoustrojowa oraz krioterapia miejscowa. Czym się różnią? Podpowiadamy! Właściwości lecznicze zimna były wykorzystywane przez ludzkość od tysiącleci. Lodowe okłady w terapii urazów stosowali już starożytni Egipcjanie. Metodę tę zalecał Hipokrates. Chirurg Napoleona – Dominique-Jean Larrey – okładami lodowymi łagodził krwawienia i ból żołnierzy podczas amputacji kończyn w trakcie odwrotu spod Moskwy. Najbardziej dynamiczny rozwój krioterapii przypada jednak na koniec XX wieku, kiedy postęp technologiczny pozwolił na opracowanie nowoczesnych urządzeń. Kriokomora, czyli krioterapia ogólnoustrojowa Jaka sama nazwa wskazuje, krioterapia ogólnoustrojowa to zabieg polegający na poddaniu działaniu niskiej temperatury (nawet do -160°C) całego ciała. Wykonuje się go w dużej, zamykanej i sterowanej komputerowo kabinie, zwanej kriokomorą. Zabieg ten trwa około 2-3 minut, a w jego trakcie dochodzi do ściśle kontrolowanego obniżania temperatury skóry oraz tkanek podskórnych (nigdy – narządów wewnętrznych). Kriokomora działa na ludzki organizm na różnych płaszczyznach. Zimno aktywuje naturalne procesy naprawcze i regeneracyjne organizmu, dzięki czemu krioterapia ogólnoustrojowa ma właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz przeciwobrzękowe. Pozytywnie wpływa na funkcjonowanie układu mięśniowego, nerwowego, krążeniowego oraz hormonalnego. Usprawnia przepływ krwi, zwiększa drożność naczyń chłonnych, podnosi odporność organizmu i przyspiesza jego regenerację. Pozytywnie działa także na samopoczucie: poprawia nastrój, relaksuje, minimalizuje objawy stresu. Wszystko to sprawia, że krioterapia ogólnoustrojowa stosowana bywa m.in. w leczeniu:
  • chorób kości,
  • chorób mięśni,
  • chorób stawów,
  • zwyrodnień i przeciążeń układu ruchu,
  • kontuzji i urazów układu ruchu,
  • chorób autoimmunologicznych,
  • chorób skóry,
  • zmian pourazowych,
  • zapaleń okołostawowych,
  • zaburzeń neurologicznych,
  • zespołów depresyjnych i nerwic.
Warto przy tym pamiętać, że krioterapia ogólnoustrojowa wymaga od pacjenta pewnych przygotowań. Do kriokomory wchodzi się w bawełnianej koszulce z krótkim rękawem lub bez rękawów oraz krótkich spodenkach (panowie mogą wchodzić w samych spodenkach), chroni się też części ciała szczególnie narażone na odmrożenia – dłonie, stopy, uszy, nos. Na stopy zakłada się specjalne obuwie, twarz chroni się maską, uszy – opaską lub czapką. Nie można też mieć na sobie biżuterii, okularów – żadnych elementów metalowych. Zabieg w zdecydowanej większości przypadków jest dobrze tolerowany i nie wywołuje skutków ubocznych. Krioterapia miejscowa – co trzeba o niej wiedzieć? We współczesnej medycynie szerokie zastosowanie znajduje także krioterapia miejscowa. Wykonuje się ją przy pomocy mniejszych gabarytowo urządzeń, emitujących parę z ciekłego azotu. Wydobywa się ona ze specjalnych dysz, przypominających nieco rurę od odkurzacza – początkowo gaz ma temperaturę około -150°C, ale przed skierowaniem go w określone miejsce, ogrzewa się do około -90°C. Podczas krioterapii miejscowej fizjoterapeuta kieruje gaz w dane miejsce na ciele pacjenta: skórę, mięsień, staw. Najpierw dochodzi do obkurczenia tkanek i naczyń krwionośnych, później uruchamiają się naturalne procesy naprawcze organizmu. Krew krąży szybciej, tkanki dotleniają się i oczyszczają z produktów metabolicznych. Zabieg znajduje więc zastosowanie w leczeniu kontuzji i urazów, miejscowego bólu, stłuczeń, zwichnięć, rehabilitacji powypadkowej. Krioterapią miejscową leczy się oparzenia, choroby reumatyczne, nerwobóle. Wszystkie osoby zainteresowane krioterapią – zarówno ogólnoustrojową, jak i miejscową – zapraszamy do placówek Kriosonik. Byliśmy pionierami tej metody leczniczej w naszym kraju, to właśnie u nas została udostępniona pierwsza w Warszawie komora kriogeniczna. Obecnie wszystkie nasze placówki wyposażone są w nowoczesne komory do krioterapii ogólnoustrojowej, a także urządzenia do krioterapii miejscowej. Zapewniamy opiekę specjalistów i miłą, serdeczną atmosferę. Zapraszamy do kontaktu -> https://www.kriosonik.pl/rehabilitacja-warszawa/.