22 kwietnia, 2024

Pod pojęciem chorób przewlekłych kryje się wiele różnego rodzaju schorzeń, które wymagają specjalistycznej, długotrwałej opieki, dopasowanego do potrzeb leczenia oraz rehabilitacji. To właśnie rehabilitacja pozwala na poprawę jakości życia pacjentów chorych przewlekle, pozytywnie wpływa na ich samopoczucie, niweluje objawy chorób oraz zapobiega powikłaniom.

Jak wynika z definicji amerykańskiej Komisji ds. Chorób Przewlekłych (Commission of Chronic Illness), choroby przewlekłe to trwałe schorzenia będące efektem nieodwracalnych zmian patologicznych w organizmie, skutkujące m.in. inwalidztwem i postępującą niesamodzielnością, wymagające specjalistycznego leczenia oraz nadzoru.

Z niektórymi chorobami przewlekłymi – np. nadciśnieniem, cukrzycą czy astmą – można żyć przez długie lata, oczywiście pod warunkiem, że schorzenie jest rozpoznane, odpowiednio leczone, a pacjent przestrzega zaleceń lekarzy. Są takie choroby, które w większości przypadków – nawet po wdrożonym leczeniu – kończą się zgonem. Zalicza się do nich np. nowotwory oraz chorobę wieńcową. Jest również spora grupa schorzeń przewlekłych, które powodują znaczne pogorszenie jakości życia pacjenta, powodują stopniową utratę samodzielności, wymagają regularnych hospitalizacji i prowadzą do inwalidztwa.

Rehabilitacja u pacjentów przewlekle chorych – dlaczego jest ważna?

Rozpoznanie choroby przewlekłej w większości przypadków ma ogromny wpływ na codzienne życie. Pacjenci muszą odbywać regularne wizyty lekarskie, wykonywać zlecone badania, przyjmować leki, zmodyfikować styl życia (np. w zakresie diety i stylu życia), a także poddawać się koniecznym zabiegom i operacjom.

Bardzo ważnym elementem leczenia wielu chorób przewlekłych jest regularna, dopasowana do potrzeb rehabilitacja. Z jednej strony, ma ona na celu minimalizowanie lub – jeśli jest to możliwe – całkowite wyeliminowanie objawów towarzyszących danej chorobie, utrzymanie lub poprawę stanu zdrowia pacjenta, zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Z drugiej strony – indywidualnie opracowany program rehabilitacji pozwala poprawić jakość życia pacjenta, zapobiegać utracie samodzielności, niepełnosprawności oraz różnych powikłaniom chorób przewlekłych. Brak takich działań może prowadzić np. do osłabienia układu krążenia i układu oddechowego, pogorszenia koordynacji i sprawności ruchowej, a nawet problemów z trawieniem.

Metody i formy rehabilitacji w chorobach przewlekłych

Rehabilitacja pacjentów chorych przewlekle może przyjmować różną postać. Czasami są to zabiegi przeprowadzane w warunkach szpitalnych albo turnusy rehabilitacyjne w specjalistycznych ośrodkach, sanatoriach itp. U niektórych pacjentów – zwłaszcza lżej chorych, mogących swobodnie przemieszczać się, bez bardzo poważnych uszczerbków na zdrowiu – rehabilitacja może być prowadzona w warunkach ambulatoryjnych, czyli w konkretnej przychodni, gabinecie albo klinice. U pacjentów ciężko chorych, osób starszych, leżących czy w terminalnych stadiach choroby, dobrym wyborem może być natomiast rehabilitacja domowa.

Indywidualnie dobiera się również formy rehabilitacji pacjentów ze schorzeniami przewlekłymi – czasami jest to typowa rehabilitacja ruchowa, neurologiczna, kardiologiczna czy oddechowa, niekiedy są to różnego rodzaju terapie łączone. W zależności od potrzeb, u pacjentów stosuje się terapię manualną, różnego rodzaju ćwiczenia, masaże, kinezyterapię, rozmaite metody fizykoterapii itp.

Ze specjalistycznej, dopasowanej do potrzeb rehabilitacji dla pacjentów chorych przewlekle można oczywiście skorzystać w placówkach KRIOSONIK – jeśli potrzebna Ci tego typu pomoc, skontaktuj się z nami i umów się na wizytę w dogodnym terminie!

Fizjoterapia uroginekologiczna – co to takiego?

Fizjoterapia uroginekologiczna jest jedną z najmniej rozpoznawalnych, ale niezwykle znaczącą odmianą leczenia zachowawczego i profilaktycznego dla mięśni, które w tym przypadku skupiają się wokół miednicy i kobiecego układu rozrodczego. Po okresie ciąży, przy problemach z nietrzymaniem moczu czy zaburzeniach związanych z bólami kręgosłupa i miednicy, mięśnie dna miednicy mogą być maksymalnie zmęczone i wymagać specjalistycznej pomocy, której istnienia wiele kobiet nie jest w ogóle świadomych. Na czym polega fizjoterapia uroginekologiczna i kiedy warto rozważyć wizytę u prowadzącego ją specjalisty?

Fizjoterapia mięśni dna miednicy – skuteczna pomoc nie tylko po ciąży

Ze względu na specyficzne ulokowanie mięśni odpowiadających za skuteczne trzymanie moczu, pracę kobiecych narządów rozrodczych czy wspomaganie prawidłowej postawy ciała, fizjoterapia uroginekologiczna nie należy do najpopularniejszych i często w ogóle nie pojawia się w ofercie gabinetów fizjoterapeutycznych. Dziś coraz częściej jednak zarówno kobiety, jak i fizjoterapeuci uświadamiają sobie znaczenie prawidłowej pracy mięśni dna miednicy, szczególnie wśród kobiet doświadczających dolegliwości związanych z układem moczowo-płciowym np. w okresie poporodowym. Samodzielne ćwiczenie mięśni kegla nie wystarczy, by pozbyć się większości problemów w tym rejonie. Co może zaoferować fizjoterapeuta? Przede wszystkim specjalistyczną diagnostykę pozwalającą sprawdzić stan mięśni i pracę, jaką wymagają do przywrócenia ich pełnej funkcjonalności. Podczas fizjoterapii uroginekologicznej można wykorzystywać nie tylko tradycyjne, manualne metody pracy nad mięśniami, ale także elektrostymulację czy samodzielną pracę pacjentki pomiędzy kolejnymi sesjami terapii w gabinecie.

Na czym polega fizjoterapia uroginekologiczna?

Ze względu na konieczność dotarcia do mocno ukrytych partii mięśni, fizjoterapia uroginekologiczna skupia się przede wszystkim na wykonywaniu różnego rodzaju ćwiczeń pod kontrolą fizjoterapeuty oraz stymulowaniu pracy mięśni z pomocą elektrostymulacji. Wszystkie zabiegi mają tu na celu przywrócić sprawność mięśni w okolicach miednicy mniejszej, dlatego też są stosowane zamiennie i częściowo wykonywane profilaktycznie także poza gabinetem, przygotowując pacjentkę do kolejnego spotkania z fizjoterapeutą. Wśród najważniejszych metod wykorzystywanych przy fizjoterapii uroginekologicznej wyróżnić należy:

Ćwiczenia mięśni Kegla, wykonywane głównie przez pacjentkę pomiędzy kolejnymi sesjami z terapeutą i skuteczne przede wszystkim w walce z problemami z nietrzymaniem moczu. Ćwiczyć można wszędzie, świadomie zaciskając mięśnie miednicy tak, jak przy próbie powstrzymania strumienia moczu. Dobrym pomysłem jest wykorzystanie ćwiczenia podczas pobytu w toalecie – fizjoterapeuci zalecają wykonywanie go nawet 3 razy dziennie, po 10 zaciśnięć i rozluźnień mięśni w każdej serii.
Ćwiczenia z ciężarkami to równie skuteczny sposób domowego treningu mięśni dna miednicy. Dobrane odpowiednio pod kątem wagi ciężarki umieszczane są dopochwowo, gdzie mięśnie miednicy będą próbowały utrzymać je poprzez zaciskanie się wokół ciężarka. Celem jest tu dojście do możliwości utrzymania ich wewnątrz przez 15-20 minut podczas codziennych czynności, w tym także chodzenia.
Elektrostymulacja jest często jednym z głównych punktów skupienia podczas dalszych wizyt w gabinecie fizjoterapeuty i polega w dużej mierze na pobudzaniu za pomocą delikatnych impulsów prądu działania nerwów w obrębie mięśni miednicy. Podczas elektrostymulacji wywoływany jest skurcz zwieracza zewnętrznego cewki moczowej, co powoduje jej zaciśnięcie i wzrost ciśnienia wewnątrz cewkowego oraz skurcz dźwigaczy odbytu – w przeciwieństwie do poprzednich technik, tu pracują wszystkie mięśnie dna miednicy.

Kiedy warto wybrać się do fizjoterapeuty?

Mięśnie miednicy, choć w dużym stopniu niezauważalne, pracują właściwie przez całą dobę i warto zwrócić się o pomoc dla nich jak tylko zauważymy pierwsze oznaki problemów z ich prawidłowym funkcjonowaniem. Fizjoterapeuci specjalizujący się w uroginekologii i pracy z mięśniami miednicy podkreślają, że dłuższe zwlekanie z wizytą w gabinecie może skutkować trudniejszym procesem odzyskania sprawności mięśni miednicy, a często nawet koniecznością operacji. Leczenie profilaktyczne jest bardzo ważne w przypadku mięśni dna miednicy, bo choć problemy z nimi przypisuje się najczęściej kobietom po ciąży, w rzeczywistości nie są one zależne od wieku i odpowiadają nie tylko za prawidłowe trzymanie moczu. Do fizjoterapeuty zgłaszają się nawet kobiety, które chcą poprawić swoje zadowolenie z życia seksualnego, usprawnić pracę bioder czy poprawić postawę i sprawność całego kręgosłupa, którego pion utrzymuje się przecież także w obrębie miednicy.