22 kwietnia, 2024

Pod pojęciem chorób przewlekłych kryje się wiele różnego rodzaju schorzeń, które wymagają specjalistycznej, długotrwałej opieki, dopasowanego do potrzeb leczenia oraz rehabilitacji. To właśnie rehabilitacja pozwala na poprawę jakości życia pacjentów chorych przewlekle, pozytywnie wpływa na ich samopoczucie, niweluje objawy chorób oraz zapobiega powikłaniom.

Jak wynika z definicji amerykańskiej Komisji ds. Chorób Przewlekłych (Commission of Chronic Illness), choroby przewlekłe to trwałe schorzenia będące efektem nieodwracalnych zmian patologicznych w organizmie, skutkujące m.in. inwalidztwem i postępującą niesamodzielnością, wymagające specjalistycznego leczenia oraz nadzoru.

Z niektórymi chorobami przewlekłymi – np. nadciśnieniem, cukrzycą czy astmą – można żyć przez długie lata, oczywiście pod warunkiem, że schorzenie jest rozpoznane, odpowiednio leczone, a pacjent przestrzega zaleceń lekarzy. Są takie choroby, które w większości przypadków – nawet po wdrożonym leczeniu – kończą się zgonem. Zalicza się do nich np. nowotwory oraz chorobę wieńcową. Jest również spora grupa schorzeń przewlekłych, które powodują znaczne pogorszenie jakości życia pacjenta, powodują stopniową utratę samodzielności, wymagają regularnych hospitalizacji i prowadzą do inwalidztwa.

Rehabilitacja u pacjentów przewlekle chorych – dlaczego jest ważna?

Rozpoznanie choroby przewlekłej w większości przypadków ma ogromny wpływ na codzienne życie. Pacjenci muszą odbywać regularne wizyty lekarskie, wykonywać zlecone badania, przyjmować leki, zmodyfikować styl życia (np. w zakresie diety i stylu życia), a także poddawać się koniecznym zabiegom i operacjom.

Bardzo ważnym elementem leczenia wielu chorób przewlekłych jest regularna, dopasowana do potrzeb rehabilitacja. Z jednej strony, ma ona na celu minimalizowanie lub – jeśli jest to możliwe – całkowite wyeliminowanie objawów towarzyszących danej chorobie, utrzymanie lub poprawę stanu zdrowia pacjenta, zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Z drugiej strony – indywidualnie opracowany program rehabilitacji pozwala poprawić jakość życia pacjenta, zapobiegać utracie samodzielności, niepełnosprawności oraz różnych powikłaniom chorób przewlekłych. Brak takich działań może prowadzić np. do osłabienia układu krążenia i układu oddechowego, pogorszenia koordynacji i sprawności ruchowej, a nawet problemów z trawieniem.

Metody i formy rehabilitacji w chorobach przewlekłych

Rehabilitacja pacjentów chorych przewlekle może przyjmować różną postać. Czasami są to zabiegi przeprowadzane w warunkach szpitalnych albo turnusy rehabilitacyjne w specjalistycznych ośrodkach, sanatoriach itp. U niektórych pacjentów – zwłaszcza lżej chorych, mogących swobodnie przemieszczać się, bez bardzo poważnych uszczerbków na zdrowiu – rehabilitacja może być prowadzona w warunkach ambulatoryjnych, czyli w konkretnej przychodni, gabinecie albo klinice. U pacjentów ciężko chorych, osób starszych, leżących czy w terminalnych stadiach choroby, dobrym wyborem może być natomiast rehabilitacja domowa.

Indywidualnie dobiera się również formy rehabilitacji pacjentów ze schorzeniami przewlekłymi – czasami jest to typowa rehabilitacja ruchowa, neurologiczna, kardiologiczna czy oddechowa, niekiedy są to różnego rodzaju terapie łączone. W zależności od potrzeb, u pacjentów stosuje się terapię manualną, różnego rodzaju ćwiczenia, masaże, kinezyterapię, rozmaite metody fizykoterapii itp.

Ze specjalistycznej, dopasowanej do potrzeb rehabilitacji dla pacjentów chorych przewlekle można oczywiście skorzystać w placówkach KRIOSONIK – jeśli potrzebna Ci tego typu pomoc, skontaktuj się z nami i umów się na wizytę w dogodnym terminie!

Jak korzystać z plastrów do kinesiotapingu?

Kolorowe plastry przyklejone na łydkach, udach, plecach czy ramionach sportowców to codzienność widziana nie tylko u tenisistów czy piłkarzy, ale właściwie w każdej dyscyplinie wymagającej znacznego obciążenia mięśni. Pomagające zarówno w unikaniu kontuzji, jak i zaleczaniu już istniejących problemów plastry do kinesiotapingu zyskują popularność także poza środowiskiem sportowym, wykorzystywane przez fizjoterapeutów podczas sesji z pacjentami. Jak jednak korzystać z plastrów do kinesiotapingu i co właściwie robią one dla naszego organizmu?

Taśmy i plastry do kinesiotapingu – wygodna metoda walki z bólem mięśni

Podstawy terapii nazywanej kinesiotapingiem zostały opracowane w latach 80. przez Japończyka, dr. Kenzo Kase, który jako pierwszy zastosował je w celu rozluźniania mięśni, usprawniania krążenia i likwidowania bólów mięśniowo-stawowych u swoich pacjentów. Główne wskazania do zastosowania kinesotapingu to między innymi:

bóle mięśniowe,
bóle stawów po urazach,
stany przeciążeniowe stawów,
stany zapalne mięśni i stawów,
obrzęki limfatyczne,
osłabienie mięśniowe,
wady postawy.

W zależności od rodzaju plastrów, które mogą oferować różne naprężenie oraz sposobu ich przyklejenia, kinesiotaping zmniejsza lub całkowicie likwiduje ból, obniża napięcie mięśniowe, pobudza do pracy osłabione mięśnie, poprawia ruchomość stawów, pobudza krążenie krwi i limfy, redukuje obrzęki, a także przyspiesza gojenie i rehabilitację. Taśmy można zastosować więc w trakcie leczenia kontuzji, podczas pracy nad poprawą postawy, przy rozluźnianiu spiętych mięśni, a także po wszelkich urazach, które osłabiły dostarczanie krwi do konkretnych partii mięśni i tkanki podskórnej. Działanie kinesiotapingu opiera się na regulowaniu napięcia mięśniowego w miejscu aplikacji taśmy, wykorzystując różnorodną elastyczność dostępnych dla fizjoterapeutów plastrów. Naklejona odpowiednio taśma wpływa na zwiększenie zakresu ruchu mięśni oraz ich siły poprzez delikatne naciąganie skóry, dzięki któremu zwiększa się przestrzeń pomiędzy skórą właściwą a powięzią – błoną osłaniającą mięśnie i grupy mięśni. Kinesiotaping usprawnia pracę układu limfatycznego, pozwalając na usuwanie stanów zapalnych, poprawę mikrokrążenia i redukcję podskórnych krwiaków oraz zastoin wpływających często na ból mięśni.

Jak szybko działają plastry do kinesiotapingu?

Fizjoterapeuci na całym świecie coraz częściej sięgają po kolorowe taśmy, uzupełniając nimi pracę jaką wykonali ze swoim pacjentem podczas wizyty. Po manualnym rozmasowaniu mięśni czy stawów, plastry pozwalają wzmocnić i utrzymać efekt osiągnięty przez fizjoterapeutę i zapewnić prawidłowe odbudowywanie się mięśnia po kontuzji przez całą dobę. Z reguły pierwsze efekty kinesiotapingu w postaci złagodzenia bólu pojawiają się już po kilku godzinach od naklejenia plastrów, choć szczyt ich działania przypada zwykle na 3-4 dzień po naklejeniu. Długotrwałe działanie plastrów do kinesiotapingu jest możliwe dzięki ich specjalnej budowie oraz zastosowanemu klejowi, który nie rozpuszcza się z miejsca pod wpływem wody i pozwala, by pacjent mógł się w plastrach kąpać, spać, czy nawet uprawiać sporty. Czas, jaki należy nosić plastry na oklejonym przez fizjoterapeutę miejscu może wahać się zależnie od zaleceń specjalisty, jednak zwykle trwa około 5-7 dni.

Skuteczność plastrów do kinesiotapingu – jak korzystać z nich w leczeniu?

Plastrowanie dynamiczne, będące polskim określeniem dla kinesiotapingu, łączy w sobie medycynę klasyczną z naturalnymi procesami leczenia organizmu. Z reguły nie jest ono traktowane jako samodzielna forma raczenia sobie z bólem, a raczej jako skuteczne uzupełnienie fizjoterapii i pracy wykonywanej manualnie przez specjalistę w gabinecie. Odpowiednie miejsce i technika przyklejenia plastra są tu bardzo istotne, dlatego tak ważne jest by to właśnie do fizjoterapeuty udać się w celu aplikacji kolorowych taśm. Kinesiotaping jest terapią wspomagającą leczenie wielu schorzeń i podobnie jak fizjoterapia, jest bardzo uniwersalną metodą pracy nad prawidłowym funkcjonowaniem mięśni. Z powodzeniem korzystają z niej więc zarówno sportowcy, jak i osoby cierpiące na różne schorzenia związane z układem ruchu. Taśmy można stosować jako sposób na uśmierzanie bólu, przy leczeniu kontuzji stawów i mięśni, drenażu limfatycznym czy terapiach pooperacyjnych (gojenie ran, redukcje obrzęków i poprawa wchłaniania się blizn oraz zwłóknień). Co więcej, plastrowanie dynamiczne wspomaga także korekcję postawy, przydając się szczególnie u pacjentów, którzy ze względu na siedzący tryb pracy często doświadczają mocnych bólów kręgosłupa, barków i karku nie ustających po jednej sesji fizjoterapii.