Menu Zamknij
header

Wielu pacjentów, którzy planują rozpocząć fizjoterapię, zastanawia się, czy proces leczenia może być bolesny. To naturalne pytanie, zwłaszcza gdy wiąże się z bólem przewlekłym lub urazem. Czy fizjoterapia boli? Odpowiedź brzmi: to zależy. W artykule wyjaśniamy, od czego zależy odczuwanie bólu podczas terapii i jak wygląda to w praktyce.

Czym jest fizjoterapia?

Fizjoterapia to dziedzina medycyny, która zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem i zapobieganiem zaburzeniom ruchowym. Stosuje się w niej różne metody, takie jak:

  • Terapia manualna,
  • Ćwiczenia rehabilitacyjne,
  • Fizykoterapia (elektroterapia, krioterapia, laseroterapia),
  • Masaż leczniczy,
  • Techniki relaksacyjne.

Czy fizjoterapia zawsze boli?

Nie każda forma fizjoterapii wiąże się z bólem. W wielu przypadkach zabiegi są całkowicie bezbolesne lub odczuwalne jedynie jako lekki dyskomfort. Ból może pojawić się w określonych sytuacjach:

1. Terapia manualna

Techniki rozluźniające, mobilizacje czy manipulacje stawów mogą powodować chwilowy dyskomfort, zwłaszcza przy dużym napięciu mięśni lub zrostach tkanek.

2. Ćwiczenia rehabilitacyjne

Wzmacnianie osłabionych partii mięśni może być odczuwalne, szczególnie gdy mięśnie są długo nieużywane lub gdy ćwiczenia wchodzą w zakres bolesnych ruchów.

3. Rehabilitacja po urazach lub operacjach

W tym przypadku pacjenci mogą odczuwać ból związany z procesem gojenia i odzyskiwaniem pełnej ruchomości. Jednak jest to kontrolowany ból, który nie powinien przekraczać granic tolerancji.

Rola fizjoterapeuty w minimalizowaniu bólu

Dobry fizjoterapeuta zawsze dba o komfort pacjenta. Podczas terapii:

  • Stosuje odpowiednio dobrane techniki,
  • Konsultuje z pacjentem poziom odczuwanego bólu,
  • Modyfikuje intensywność ćwiczeń i zabiegów,
  • Wyjaśnia, które odczucia są normalne, a które wymagają uwagi.

Jak odróżnić ból terapeutyczny od niepokojącego?

Ból podczas fizjoterapii może być:

  • Terapeutyczny – uczucie napięcia, ciągnięcia, lekkiego pieczenia, które ustępuje po ćwiczeniach,
  • Niepokojący – ostry, kłujący ból, który nasila się i nie ustępuje – należy niezwłocznie zgłosić go terapeucie.

Czy warto mimo wszystko?

Zdecydowanie tak! Fizjoterapia jest jednym z najskuteczniejszych sposobów leczenia bólu przewlekłego, urazów oraz dolegliwości mięśniowo-szkieletowych. Chwilowy dyskomfort może być częścią procesu powrotu do zdrowia i sprawności, ale wszystko odbywa się pod kontrolą specjalisty.

Podsumowanie

Czy fizjoterapia boli? Czasem tak, ale jest to zazwyczaj łagodny i kontrolowany dyskomfort, który prowadzi do poprawy zdrowia. Współpraca z doświadczonym fizjoterapeutą oraz indywidualne podejście do terapii pozwalają zminimalizować ból i osiągnąć najlepsze efekty leczenia. Nie bój się fizjoterapii – to inwestycja w Twoje zdrowie i lepsze samopoczucie!

Jak leczyć uszkodzoną łąkotkę w kolanie?

Łąkotki to niewielkie pod względem rozmiarów części anatomiczne stawu kolanowego – ze względu jednak na swoją funkcję, budowę i lokalizację są dość mocno narażone na uszkodzenia i urazy. W większości przypadków leczenie uszkodzeń łąkotki ma charakter operacyjny. Po zabiegu konieczna jest natomiast odpowiednia rehabilitacja.

W stawie kolanowym znajdują się dwie łąkotki: boczna o kształcie koła oraz przyśrodkowa przypominająca kształtem półksiężyc. Zbudowane są z tkanki łącznej, a do ich głównych funkcji zalicza się wspomaganie poślizgu pozostałych części kolana, pogłębianie powierzchni stawowej oraz odżywanie chrząstki stawowej.

W trakcie zginania i prostowania kolana łąkotki poruszają się w przód i tył, ale dzięki swojej budowie umożliwiają także obrotowe ruchy kolana. Niestety, zarówno ze względu na pełnione funkcje, budowę, jak i lokalizację łąkotki narażone są na występowanie różnych urazów. Spotyka się je m.in. u sportowców – zawodowców i amatorów, uprawiających np. narciarstwo czy piłkę nożną (często współtowarzyszą kontuzjom więzadeł krzyżowych). Mogą one być również powikłaniem zwyrodnienia stawu kolanowego.

Uszkodzenia łąkotki (częściej przyśrodkowej niż bocznej) objawiają się m.in. bólem i obrzękiem kolana, przeskakiwaniem w stawie lub jego zblokowaniem. Niestety, większość uszkodzeń od razu kwalifikuje się do leczenia operacyjnego – leczenie zachowawcze rzadko jest skuteczne.

Leczenie i rehabilitacja uszkodzeń łąkotki

Większość operacji uszkodzonych łąkotek wykonuje się metodami artroskopowymi – przez niewielkie nacięcia skórne, co jest mniej inwazyjne dla pacjenta. W zależności od rodzaju uszkodzenia, jego dokładnej lokalizacji i stopnia zaawansowania, wykonane może zostać zszycie łąkotki, meniscektomia (całkowicie usunięcie łąkotki), operacja z użyciem sztucznych implantów zastępujących zniszczone części łąkotki lub przeszczep alogeniczny (najczęściej przy okazji rekonstrukcji więzadła).

Operacja nie oznacza oczywiście końca leczenia. Po jej wykonaniu konieczna jest trwająca od kilku do kilkunastu tygodni rehabilitacja, która ma na celu przyspieszenie gojenia, wzmocnienie tkanek oraz odzyskanie pełnego zakresu ruchu w stawie. Zastosowanie znajdują tu różne zabiegi rehabilitacyjne – krioterapia, magnetoterapia, fala uderzeniowa, ultradźwięki, prądy czy zabiegi laserowe. Nie można zapominać o kinezyterapii, czyli ćwiczeniach wykonywanych pod okiem specjalistów fizjoterapii. Rodzaj zabiegów, ich liczba i częstotliwość są dobierane do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Przeprowadzony kompleksowy proces leczenia uszkodzeń łąkotki w większości przypadków kończy się pełnym sukcesem i pozwala pacjentowi wrócić nawet do zawodowego uprawiania sportu.

W naszym centrum KRIOSONIK można skorzystać z różnych zabiegów zalecanych w przebiegu rehabilitacji po operacji uszkodzonych łąkotek. Zadzwoń lub napisz do nas i dowiedz się więcej -> https://www.kriosonik.pl/rehabilitacja-warszawa/kontakt.