Menu Zamknij
header

Z każdym kolejnym tygodniem słońce przygrzewa coraz mocniej, dni są dłuższe, a temperatury wyższe – oznacza to… początek sezonu biegowego! Zanim jednak wyruszymy na ulubione trasy po ulicach, parkach czy lasach, warto odpowiednio przygotować się do wysiłku.

Jak przygotować się do sezonu biegowego, aby zmniejszyć ryzyko kontuzji? Oto garść naszych porad!

1.     Zainwestuj w odpowiednie buty

Dla doświadczonych biegaczy to podstawa, ale osoby dopiero zaczynające przygodę z joggingiem powinny wiedzieć, że nie ma ważniejszego elementu biegowego ekwipunku niż obuwie. Do biegania nie nadają się tenisówki, trampki ani nawet sportowe buty do codziennego użytku. Buty do biegania powinny mieć specjalną podeszwę amortyzującą stopę, nieco wyższą cholewkę chroniącą staw skokowy. Powinny być lekkie, a zarazem wytrzymałe i przepuszczające powietrze, tak aby stopa mogła oddychać.

2.     Stopniuj wysiłek

Jeśli w trakcie zimy Twoje treningi były mniej intensywne albo w ogóle ich nie było… Koniecznie trzeba na nowo przyzwyczaić organizm do wysiłku. Nie porywaj się od razu na długie dystanse po wymagających terenach, zacznij od kilkunastominutowych treningów i stopniowo wydłużaj ich czas. Obserwuj, jak na zwiększanie intensywności wysiłku reaguje Twój organizm – jeśli odczuwasz ból np. stawów kolanowych, daj im czas na regenerację.

3.     Pamiętaj o rozgrzewce i regeneracji powysiłkowej

Każdy trening rozpocznij od 10-15-minutowej rozgrzewki. Już kilka prostych ćwiczeń pozwoli przygotować mięśnie i stawy do wysiłku, a to znacznie zmniejsza ryzyko kontuzji. Pamiętaj również o tym, że ważne jest odpowiednie zakończenie treningu. Po wysiłku zjedz wysokobiałkowy posiłek, nawodnij organizm, jeśli tego potrzebujesz – zdrzemnij się. Możesz wziąć prysznic z naprzemiennymi ciepłymi i zimnymi strumieniami wody albo skorzystać z rollerów do masażu.

4.     Ból, obrzęk i inne problemy? Idź do specjalisty!

Jeśli zauważasz u siebie jakiekolwiek niepokojące objawy – ból stawów i mięśni, obrzęki stawów albo ograniczenie ich ruchomości – zgłoś się do specjalisty. Nawet najdrobniejszych dolegliwości nie wolno lekceważyć – nieleczone mogą się pogłębiać i zmienić w poważną kontuzję. Czasami wystarczy kilka wizyt u rehabilitanta i dopasowane do potrzeb zabiegi, by szybko zniwelować drobne przeciążenia albo stany zapalne.

Ze specjalistycznej pomocy – zarówno w zakresie przygotowania do sezonu biegowego, rehabilitacji pourazowej czy regeneracji po treningu – skorzystać można w placówkach KRIOSONIK. Zapraszamy do kontaktu!

Jak wygląda leczenie łokcia golfisty i tenisisty?

Łokieć golfisty i łokieć tenisisty to rodzaje kontuzji, których bezpośrednią przyczyną jest przeciążenie przyczepów mięśni nadgarstka. Głównym objawem obu przypadłości jest ból łokcia, w części przyśrodkowej (łokieć golfisty) lub zewnętrznej (łokieć tenisisty).

Czym są łokieć golfisty i łokieć tenisisty?

Łokieć golfisty, czyli inaczej (entezopatia nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej) to forma zapalenia ścięgna powstała w wyniku powtarzających się mikrourazów. Stan zapalny zlokalizowany jest guzku po wewnętrznej stronie łokcia, a związany z nim ból może promieniować na przedramię.

Łokieć tenisisty (entezopatia mięśni prostowników nadgarstka) powstaje w wyniku częstego i intensywnego powtarzania czynności chwytania, zwłaszcza przy używaniu kciuka i pierwszych dwóch palców dłoni. Kontuzja ta jest najczęstszym powodem zgłoszeń do lekarza lub fizjoterapeuty z powodu bólu łokcia. W przeciwieństwie do łokcia golfisty, dolegliwości bólowe są zlokalizowane po zewnętrznej stronie stawu.

Łokieć golfisty występuje rzadziej niż łokieć tenisisty, jednak obie kontuzje mają podobną przyczynę i leczy się je w podobny sposób.

Jak leczyć łokieć golfisty lub łokieć tenisisty?

W większości przypadków stan zapalny mija sam, a organizm sprawnie radzi sobie z naprawą przeciążonych ścięgien. Istnieją jednak sposoby, które przyśpieszają gojenie lub łagodzą objawy. Często stosowane sposoby leczenia to:

  • Stosowanie okładów z lodu w celu zmniejszenia obrzęku. Według zaleceń lekarzy, najlepiej robić to przez ok. 30 minut co 3 godziny w ciągu dnia, aż do ustąpienia bólu.
  • Używanie specjalnej ortezy (paska podtrzymującego) na łokieć, aby chronić uszkodzone ścięgna przed dalszym przeciążeniem;
  • Przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak ibuprofen lub aspiryna, w celu złagodzenia bólu i obrzęku. Nie należy jednak przekraczać zalecanej dawki dobowej, nawet w przypadku silnego bólu;
  • Specjalne ćwiczenia ruchowe, które może zalecić lekarz. Mają one na celu zmniejszenie sztywności stawu łokciowego;
  • W niektórych przypadkach zalecana jest fizjoterapia;
  • Zastrzyki sterydowe – obecnie rzadko stosowane.

Ciężkie przypadki łokcia golfisty lub łokcia tenisisty zdarzają się wyjątkowo rzadko. Jeśli jednak stan nie ulega poprawie w ciągu dwóch do czterech miesięcy leczenia zachowawczego, stosuje się leczenie chirurgiczne. Zabieg polega na usunięciu uszkodzonego odcinka ścięgna oraz wzmocnieniu reszty.

Łokieć golfisty oraz łokieć tenisisty - fizjoterapia

W przypadku kontuzji, która nie chce minąć samoistnie, najczęściej stosowaną metodą leczenia jest fizjoterapia. Terapeuta może skorzystać z takich metod, jak:

  • Terapia manualna, czyli ręczne rozciąganie mięśni i stawów oraz inne techniki, stosowane przez specjalistę na ramieniu i odcinku piersiowym kręgosłupa. Ma to na celu wyeliminować ewentualne zaburzenia równowagi mięśniowej wzdłuż łańcucha mięśniowego i tkanki łącznej obejmującej łokieć.
  • Ćwiczenia zakresu ruchu. Specjalista może zalecić ćwiczenia ruchowe i rozciągające, które pomogą utrzymać prawidłowy zakres ruchu łokcia i nadgarstka.
  • Ćwiczenia wzmacniające, ćwiczenia izometryczne i oporowe, mające na celu przywrócenie prawidłowej pracy mięśni.
  • Wydanie zaleceń dotyczących zmian stylu życia, aktywności lub sposobu uprawiania sportu. Zmiany te mają na celu niedopuszczenie do nawrotu kontuzji. W przypadków osób uprawiających sport, może być konieczne dokonanie korekty w swingu golfowym, technikach rzucania piłką lub wykonywaniu zamachów.
  • Trening funkcjonalny uczy, jak modyfikować określone wzorce ruchowe, aby promować mniejszy nacisk na ścięgna łokciowe.

Warto pamiętać, że w ciężkich przypadkach łokcia golfisty lub łokcia tenisisty może być konieczne zaprzestanie pracy lub aktywności sportowej, jeśli mogą doprowadzić do pogorszenia się stanu lub ponownej kontuzji.