1 grudnia, 2022

Hydroterapia, czyli wodolecznictwo, to jedna z najstarszych metod fizykoterapii, polegająca na poddawaniu ciała działaniu wody o niskiej lub wysokiej temperaturze, wykonywaniu różnego rodzaju kąpieli, natrysków, płukań itp. Hydroterapia znajduje szerokie zastosowanie w medycynie, również w leczeniu chorób i urazów w obrębie układu ruchu.

Hydroterapia jest dziedziną o bardzo długiej historii. Lecznicze zabiegi z zastosowaniem wody wykonywano już w okresie starożytnym, a ich entuzjastą był np. Hipokrates, który powszechnie zalecał gorące i zimne kąpiele do leczenia różnego rodzaju schorzeń. Hydroterapia bardzo dużą popularność zyskała na przełomie XIX i XX wieku, kiedy lecznicze kąpiele, natryski i inne zabiegi były dostępne w popularnych miejscowościach uzdrowiskowych i sanatoriach.

Hydroterapia – jak woda wpływa na organizm?

Skuteczność zabiegów hydroterapii wynika z fizycznych właściwości wody oraz efektów fizjologicznych pojawiających w organizmie, gdy zostaje poddany jej działaniu. I tak woda ma zdolność przewodzenia i magazynowania ciepła, posiada również pewne właściwości mechaniczne, takie jak siła oporu, wyporu oraz nacisku. Z kolei do efektów fizjologicznych zachodzących w organizmie pod wpływem działania wody zalicza się schłodzenie lub ogrzanie tkanek (co z kolei ma wpływ na funkcjonowanie m.in. układu krwionośnego i limfatycznego), a także reakcja na zanurzenie ciała w wodzie (m.in. pozorna redukcja masy ciała oraz wpływ na równowagę wodno-elektrolitową).

Hydroterapia – rodzaje zabiegów

Do głównych zabiegów hydroterapii zalicza się:

kąpiele (częściowe, całkowite, perełkowe, tlenowe, aromatyczne),
masaże podwodne,
polewanie,
natryski stałe i ruchome,
zabiegi z użyciem wody i tkanin (zmywanie, nacieranie, oklepywanie, okłady, kompresy),
zabiegi bez ciśnienia wody (kąpiele parowe, sauna).

Hydroterapia w fizjoterapii – jakie ma zastosowanie?

Zabiegi hydroterapii mają działanie przeciwbólowe, zmniejszają stany zapalne, korygują zaburzenia napięcia mięśni, poprawiają sprawność układu ruchu i koordynację ruchową, mają działanie odprężające i relaksacyjne.

Hydroterapia znajduje szerokie zastosowanie jako element leczenia różnego rodzaju urazów, kontuzji i schorzeń układu ruchu, takich jak:

choroba zwyrodnieniowa stawów,
przewlekłe zapalenie stawów,
bóle reumatyczne,
stany po ostrych urazach w obrębie stawów, więzadeł i ścięgien,
bóle i kontuzje mięśni.

Hydroterapia może być również elementem regeneracji powysiłkowej osób aktywnych fizycznie.

Co do zasady, zabiegi z wykorzystaniem wody są bardzo bezpieczne. Istnieją jedynie pewne przeciwwskazania do kąpieli gorących – zalicza się do nich m.in. niewydolność serca, choroba niedokrwienna oraz miażdżyca.

Zabiegi hydroterapii ukierunkowane na terapię różnych urazów i schorzeń wykonujemy w naszych centrach Kriosonik. Wszystkie osoby wymagające tego typu pomocy zapraszamy do kontaktu!

Rehabilitacja po udarze

Udar to choroba, w przebiegu której dochodzi do obumarcia części mózgu na skutek zatrzymania dopływu krwi do tkanki mózgowej. W zależności od tego, jak rozległy jest udar, u pacjenta dojść może do wielu zaburzeń i nieprawidłowości m.in. w zakresie mowy, poruszania się, wykonywania codziennych czynności oraz funkcji poznawczych. Dlatego tak ważna jest rehabilitacja po udarze, która pozwala pacjentowi odzyskać maksimum sprawności i samodzielności.

Udar mózgu jest trzecią – po chorobach serca i nowotworach – przyczyną przedwczesnych zgonów oraz najczęstszą przyczyną trwałej niepełnosprawności u osób powyżej 40. roku życia. Mówiąc najogólniej, w przebiegu udaru dochodzi na skutek obumarcia części mózgu na skutek zatrzymania dopływu krwi. Udar mózgu może mieć charakter niedokrwienny (dochodzi do niego wtedy, gdy niedrożna – najczęściej na skutek miażdżycy – staje się tętnica zaopatrująca mózg w krew) lub krwotoczny (powstaje na skutek pęknięcia ściany tętnicy i wylania się krwi poza naczynie, jego najczęstszą przyczyną jest wieloletnie nadciśnienie, powodujące powstawanie mikrotętniaków).

Objawy udaru zależą od tego, jaka część mózgu uległa uszkodzeniu. Mogą to być np. zaburzenia pracy mięśni twarzy, niedowłady kończyn, zaburzenia widzenia, mowy, połykania, silne bóle głowy oraz utrata przytomności. Jeśli pacjent szybko trafi do szpitala i skutki udaru udaje się odwrócić lub znacznie zahamować, można go uchronić przed śmiercią i ciężką niepełnosprawnością. Właściwie wszyscy pacjenci po udarze wymagają natomiast odpowiedniej dopasowanej do potrzeb rehabilitacji.

Rehabilitacja po udarze – etapy

Rehabilitacja po udarze powinna zostać wdrożona jak najszybciej – od razu po ustabilizowaniu się zdrowia pacjenta, gdy mija stan bezpośredniego zagrożenia życia. Wyróżnia się trzy jej etapy:

profilaktyka funkcjonalna – ma miejsce jeszcze w trakcie pobytu pacjenta na oddziale szpitalnym, co trwa z reguły od 2 do 3 tygodni, ma na celu głównie zapobieganie odleżynom, przykurczom oraz nieprawidłowym ułożeniu kończyn,
rehabilitacja funkcjonalna – w zależności od stopnia zaawansowania udaru może trwać od 3 tygodni nawet do 12-24 miesięcy, jej głównym celem jest zapobieganie przykurczom i deformacjom, maksymalne odbudowanie siły mięśni, łagodzenie spastyczności oraz odwracanie skutków powstałych niedowładów,
okres adaptacji – trwać może od 12-24 miesięcy nawet do 5 lat, w tym czasie pacjent ma zostać przygotowany do możliwie samodzielnego funkcjonowania, powrotu do aktywności ruchowej, zawodowej oraz społecznej.

Metody i techniki rehabilitacji po udarze

Metody i techniki rehabilitacji po udarze to bardzo indywidualna kwestia – zależą od zaawansowania udaru, zmian, jakie poczynił u pacjenta oraz pozostałych po nim skutków. W pierwszych tygodniach po udarze stosuje się przede wszystkim różnego rodzaju ćwiczenia mające na celu pozycjonowanie pacjenta. W celu zapobiegania odleżynom wykorzystuje się rozmaite wałki, kształtki i inne podpory, które mają zabezpieczyć prawidłowe ułożenie ciała.

W kolejnych etapach rehabilitacji po udarze sięga się m.in. po różnego rodzaju usprawniające ćwiczenia miejscowe i ogólne, systemy ćwiczeń oparte o konkretne koncepcje teoretyczne (np. koncepcja Brunnstroma lub Jacobsona), techniki z wykorzystaniem różnych urządzeń (np. aparatów elektrostymulujących do nauki chodzenia), jak również rozmaite zabiegi fizykoterapii: pole magnetyczne, ciepłolecznictwo lub elektroterapia. Zastosowanie znajdują także masaże: klasyczne, wodne oraz pneumatyczne.

Specjalistyczną pomoc w zakresie rehabilitacji po udarze zapewniamy w naszym centrum Kriosonik. Osoby wymagające tego typu wsparcia zapraszamy do kontaktu -> https://www.kriosonik.pl/kontakt/?placowka=143.