13 grudnia, 2024

Sporty zimowe, takie jak jazda na nartach lub na snowboardzie, to nie tylko doskonała rozrywka, ale i korzyści zdrowotne wynikające z aktywności fizycznej. Jednak osoby z problemami kolan często mają wątpliwości, czy jazda na nartach jest dla nich bezpieczna. Jak uniknąć ryzyka pogorszenia stanu zdrowia i cieszyć się zimowymi aktywnościami na świeżym powietrzu?

Kolano to największy staw w ludzkim organizmie i zarazem jedno z najczęściej przeciążanych miejsc. Ze względu na swoją złożoną budowę i zakres ruchu, staw kolanowy jest szczególnie podatny na urazy. Tymczasem narciarstwo wymaga intensywnej pracy kolan – jego skrętów, dynamicznych ruchów, a jednocześnie stabilizacji ciała, co może być wyzwaniem dla osób z istniejącymi problemami, takimi jak uszkodzenia więzadeł, przeciążenia czy zmiany zwyrodnieniowe.

Czy oznacza to, że w takiej sytuacji należy zrezygnować z jazdy na nartach? Niekoniecznie. Odpowiednie przygotowanie i dostosowanie aktywności do indywidualnych możliwości sprawią, że szusowanie po zaśnieżonych stokach będzie bezpieczne.

Zagrożenia związane z jazdą na nartach dla osób z problemami kolan

Podczas jazdy na nartach staw kolanowy pracuje w dynamicznych warunkach – musi stabilizować ciało, absorbować wstrząsy i umożliwiać zmiany kierunku. Największe ryzyko dotyczy:

urazów więzadeł krzyżowych – szczególnie więzadła krzyżowego przedniego (ACL), które odpowiada za stabilizację kolana; do jego uszkodzeń dochodzi najczęściej podczas skrętów i nagłych zatrzymań,

uszkodzenia łąkotek – łąkotki pełnią rolę amortyzatorów w kolanie i są szczególnie narażone na przeciążenia w sportach dynamicznych, do których zalicza się narciarstwo,
nasilenia objawów choroby zwyrodnieniowej – osoby z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych mogą odczuwać ból podczas jazdy z powodu intensywnych obciążeń.

Jak przygotować kolana do sezonu narciarskiego?

Kluczowe dla osób z problemami kolan jest przygotowanie fizyczne do sezonu narciarskiego i świadoma technika jazdy. Przygotowania najlepiej zacząć kilka tygodni przed planowanym wyjazdem na narty, włączając do planu dnia ćwiczenia, które poprawią siłę mięśni i stabilizację stawów. Skuteczne strategie obejmują:

regularne ćwiczenia wzmacniające mięśnie czworogłowe uda, pośladkowe i łydki,
ćwiczenia równoważne, np. stanie na jednej nodze, by poprawić stabilizację stawów,
rozciąganie mięśni nóg i techniki zwiększające elastyczność,
pracę z fizjoterapeutą, który może ocenić zakres ruchu i zalecić indywidualny program wzmacniający.

Bardzo ważny jest także wybór dopasowanego do indywidualnych potrzeb sprzętu narciarskiego (zarówno samych nart, jak i butów), który zapewni odpowiednią amortyzację i zmniejszy ryzyko kontuzji. Jeśli jest takie wskazanie, można zainwestować również w specjalne elastyczne ortezy, które dodatkowo zabezpieczą kolano podczas jazdy.

Jazda na nartach może być bezpieczna dla osób z problemami kolan, jeśli odpowiednio przygotujemy ciało do wysiłku i będziemy świadomie podchodzić do swoich możliwości. Kluczowe jest wcześniejsze wzmocnienie mięśni, zastosowanie właściwej techniki i konsultacja ze specjalistą, np. ortopedą lub fizjoterapeutą. W klinice KRIOSONIK pomożemy Ci ocenić stan Twoich kolan i dobrać odpowiedni program przygotowawczy, byś mógł cieszyć się narciarską przygodą bez obaw.

Terapia stawów skroniowo-żuchwowych

Staw skroniowo-żuchwowy łączy dolną szczękę z czaszką. Jest on bardzo mocno eksploatowany w ciągu dnia – podczas mówienia, śpiewania, jedzenia czy mimiki twarzy. Stąd właśnie bierze się ryzyko występowania różnego rodzaju przeciążeń, powodujących rozmaite dolegliwości i wymagających specjalistycznej terapii. Staw skroniowo-żuchwowy przez otaczające mięśnie i więzadła połączony jest funkcjonalnie z odcinkiem szyjnym kręgosłupa. Stąd bóle odcinka szyjnego kręgosłupa, a także szyi i głowy, mogą być efektem właśnie dysfunkcji w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego. W jego okolicach przebiegają także liczne nerwy – przeciążenie stawu skroniowo-żuchwowego może powodować ucisk na nerwy, a w konsekwencji – szumy uszne, mdłości czy zawroty głowy. Zaburzenia pracy stawów skroniowo-żuchwowych – przyczyny Czynników powodujących dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych może być naprawdę wiele. Do tych występujących najczęściej zalicza się:

braki w naturalnym uzębieniu,
stosowanie protez zębowych,
nieleczone wady zgryzu,
szkodliwe nawyki, takie jak obgryzanie paznokci, przygryzanie warg, zbyt częste żucie gumy,
nadmierny stres i spowodowane tym zaciskanie zębów,
wady postawy,
urazy mechaniczne w obrębie twarzoczaszki,
mimowolne zgrzytanie zębami.

Dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowego – objawy Postawienie prawidłowej diagnozy dotyczącej zaburzeń w funkcjonowaniu stawów skroniowo-żuchwowych bywa w wielu przypadkach bardzo trudne – podobne objawy mogą dawać także inne dolegliwości: neurologiczne, reumatyczne, ortopedyczne. Na co jednak należy zwrócić szczególną uwagę?

Ból głowy – może przypominać migrenę, promieniuje do uszu lub powoduje przykry ucisk za gałkami ocznymi.
Odgłos trzeszczenia – podczas ziewania, mówienia, gryzienia lub bardzo gwałtownych ruchów żuchwą.
Szumy uszne – utrudniające normalnie słyszenie, zauważalne najbardziej w momentach ciszy.
Bóle szyi i barków – niespowodowane urazami mechanicznymi, przeciążeniami czy chorobami układu ruchu.

Diagnostyka Diagnozowanie zaburzeń w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych bywa dość złożonym problemem. Czasami rozpoznania dysfunkcji dokonuje lekarz dentysta przy wykonywaniu stomatologicznych badań obrazowych, takich jak pantomogram czy tomografia CBCT (specjalistyczny rodzaj tomografii komputerowej wykonywany na potrzeby leczenia stomatologicznego). Diagnozę stawia się również na podstawie wywiadu z pacjentem, dokładnego badania manualnego oraz wykonania zdjęcia RTG w zwarciu oraz rozwarciu szczęk. Terapia stawów skroniowo-żuchwowych W wielu przypadkach terapia zaburzeń stawów skroniowo-żuchwowych rozpoczyna się od leczenia stomatologicznego. Dentysta ocenia stan uzębienia, sprawdza poprawność zgryzu, ocenia jakość wykonanych wypełnień i/lub protez. Niekiedy u pacjenta konieczne bywa wdrożenie leczenia ortodontycznego, wykonanie nowych protez zębowych lub uzupełnienie luk w naturalnym uzębieniu. Terapia stawów skroniowo-żuchwowych powinna obejmować również odpowiednie działania rehabilitacyjne. Znanym i cenionym sposobem leczenia jest m.in. fizjoterapia, której celem jest zmniejszenie zwarcia stawu oraz poprawa elastyczności mięśni. Zastosowanie w terapii stawów skroniowo-żuchwowych znajdują niektóre metody fizykoterapii: pole magnetyczne, elektroterapia, krioterapia, laseroterapia, a także ćwiczenia relaksacyjne i rozluźniające mięśnie. Osoby, u których zaburzenia w funkcjonowaniu stawów spowodowane są przez bruksizm, muszą przez cały czas lub na noc nosić specjalną szynę, wykonywaną na indywidualne zamówienie, idealnie dopasowaną do anatomicznej budowy jamy ustnej pacjenta. Mają one za zadanie chronić zęby górne przed tarciem o dolne. Jeżeli metody te nie przynoszą oczekiwanych rezultatów albo stawy są już mocno zdeformowane, konieczny może być zabieg chirurgiczny. Na terapię stawów skroniowo-żuchwowych dostosowaną do indywidualnych potrzeb pacjenta zapraszamy oczywiście do centrum KRIOSONIK. Zadzwoń lub napisz do nas i umów się na wizytę -> https://www.kriosonik.pl/rehabilitacja-warszawa/kontakt.