Menu Zamknij
header

Neurolog to specjalista, który zajmuje się diagnostyką i leczeniem schorzeń nerwów obwodowych oraz ośrodkowego układu nerwowego. Wiele tego typu chorób objawia się w obrębie innych tkanek i narządów, np. kręgosłupa oraz kończyn. W jakich przypadkach należy zgłosić się do neurologa? Jakie objawy powinny zaniepokoić? Podpowiadamy!

Obwodowy oraz ośrodkowy układ nerwowy składa się m.in. z mózgu, rdzenia kręgowego i nerwów – różnego rodzaju nieprawidłowości w ich funkcjonowaniu, zaburzenia oraz schorzenia mogą wpływać zarówno na samopoczucie fizyczne, jak i psychiczne pacjenta. Specjalistą, który zajmuje się diagnostyką oraz leczeniem chorób mających tego typu podłoże, jest neurolog.

Neurolog – jakie objawy powinny skłonić do wizyty?

Lista objawów, które mogą sugerować problemy neurologiczne, jest bardzo długa. Zalicza się do nich między innymi:

  • przewlekłe bóle kręgosłupa,
  • mrowienie i drętwienie kończyn,
  • bóle i zawroty głowy,
  • osłabienie siły mięśniowej,
  • drżenie mięśni,
  • problemy z koordynacją ruchową oraz utrzymywaniem równowagi,
  • kłopoty z utrzymywaniem moczu i stolca,
  • nagłe omdlenia,
  • zaburzenia mowy, słuchu i wzroku,
  • zaburzenia czucia.

W trakcie wizyty neurolog pyta pacjenta o występujące objawy, ich nasilenie oraz okoliczności pojawiania się, zapoznaje się z dotychczasową dokumentacją medyczną, zbiera informacje o przebytych wcześniej chorobach, przyjmowanych lekach itp. Na miejscu przeprowadzane są często podstawowe badania neurologiczne: odruchów fizjologicznych, napięcia mięśni, testy czuciowe, testy chodu czy badania zdolności wykonywania ruchów celowych.

W większości przypadków do postawienia diagnozy potrzebne są jednak badania specjalistyczne – zarówno laboratoryjne, jak i obrazowe oraz czynnościowe (np. rezonans magnetyczny, elektromiografia czy elektroencefalografia).

Jakie choroby diagnozuje neurolog?

Do najczęściej diagnozowanych i leczonych przez neurologa schorzeń zalicza się m.in. zwyrodnienia i dyskopatie kręgosłupa, zespoły korzeniowe (takie jak rwa kulszowa, ramienna albo udowa), różnego rodzaju miopatie, nerwice, padaczka i jej powikłania, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera oraz stwardnienie rozsiane.

Wdrażane metody leczenia zależą oczywiście od indywidualnego przypadku – najczęściej obejmują one farmakoterapię, dopasowaną do potrzeb rehabilitację oraz zabiegi chirurgiczne.

Z konsultacji ze specjalistą neurologiem korzystać można w placówkach KRIOSONIK w Siedlcach i Michałowicach – pacjentów przyjmuje tam lek. Naser Abdelbased, specjalista neurologii i rehabilitacji medycznej. Więcej informacji można uzyskać pod numerami telefonów 683 330 330 (KRIOSONIK Siedlce) oraz 22 753 04 61 (KRIOSONIK Michałowice). Zapraszamy!

Urazy i zwichnięcia barku: jak rozpoznać?

Urazy stawu barkowego najczęściej dotykają sportowców, jednak i od tej reguły są wyjątki. Mogą pojawić się również w wyniku przeciążenia podczas wykonywania codziennych obowiązków. Pierwszym symptomem jest uciążliwy ból, który nasila się w trakcie ruchów rękoma. Pojawić się może również zasinienie czy opuchlizna. Jak rozpoznać zwichnięcie barku? Jakie są najczęstsze rodzaje urazów stawu barkowego? Jak długo trwa rehabilitacja? 

Przyczyny urazów i zwichnięcia barku 

Wśród najczęstszych przyczyny urazów i zwichnięcia barku wymienia się m.in.:

  • upadek na wyciągniętą rękę lub ramię, 
  • silne, bezpośrednie uderzenie w bark, 
  • niespodziewane, gwałtowne szarpnięcie (np. podczas jazdy tramwajem), 
  • wykręcenie przez kogoś ręki, 
  • niefortunny ruch barku, 
  • podnoszenie zbyt ciężkich przedmiotów,
  • zbyt intensywny trening, 
  • kontuzje będące wynikiem nieodpowiedniej rozgrzewki lub jej braku,
  • praca fizyczna ponad siły, 
  • wypadek komunikacyjny, 
  • upadek podczas napadu padaczkowego, 
  • zwyrodnienia stawu barkowego wynikające z uwarunkowań genetycznych lub wieku,
  • choroby o podłożu reumatycznym, 
  • wiotkość stawów m.in. w zespole Marfana. 

Urazy barku stawowego często dotykają osoby aktywne fizycznie – grające w piłkę nożną, siatkówkę, tenisa, hokej oraz uprawiające narciarstwo. Gdy już raz zwichnęliśmy bark, jesteśmy bardziej narażeni na ponowny uraz tego typu. 

Najczęstsze urazy stawu barkowego 

Urazy stawu barkowego wiążą się z naciągnięciem lub naderwaniem mięśni, ścięgien czy też więzadeł. Wśród najczęściej występujących obrażeń wymienia się:

  • uszkodzenie stożka rotatorów,
  • zwichnięcie barku (uszkodzeniu może ulec staw barkowy, otaczającego go więzadła i mięśnie), 
  • niestabilność barku (w przypadku zbyt szybkiego powrotu do aktywności fizycznej po przebytym urazie lub nieprawidłowo prowadzonej rehabilitacji), 
  • przeciążenie stawu barkowego, 
  • zwyrodnienie stawu barkowego związane z licznymi stanami zapalnymi i krwawieniami w obrębie stawu barkowego.

Objawy urazów i zwichnięcia barku 

Urazów stawu barkowego w żadnym wypadku nie należy ignorować. Z pewnością, gdy dojdzie do jakiegokolwiek uszkodzenia, pojawią się dokuczliwe objawy. Najczęściej występujące symptomy to m.in.:

  • intensywny ból w górnej części ramienia, który narasta w czasie ruchów rękoma, 
  • trudności w poruszaniu kończyną,
  • osłabienie siły mięśniowej kończyny, 
  • uczucie niestabilności stawu, 
  • wystający koniec obojczyka, który po wciśnięciu ponownie „wyskakuje” (tzw. objaw klawisza), 
  • obrzęk i opuchlizna,
  • zasinienie,
  • krwiaki, 
  • zniekształcenie wyglądu ramienia, 
  • głowa kości ramiennej może być wyczuwalna w okolicy pachy, 
  • drętwienie, pieczenie lub mrowienie kończyny (gdy uszkodzony zostanie nerw), 
  • może pojawić się również stan podgorączkowy lub gorączka oraz ogólne złe samopoczucie. 

Urazy stawu barkowego – jak leczyć? 

Gdy zauważymy objawy bólowe lub trudności z poruszaniem barkiem, powinniśmy udać się do lekarza. Niewyleczony uraz może skutkować poważnymi konsekwencjami. Po wykonaniu prześwietlenia (RTG) możliwe jest zdiagnozowanie miejsca i rozległości urazu oraz zastosowanie najlepszego sposobu leczenia. 

Zwichnięty bark wymaga nastawienia. Najczęściej wykorzystuje się w tym celu metodę zamkniętą, bezoperacyjną. Pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe lub ogólne. W niektórych przypadkach konieczna może być interwencja chirurgiczna.

W razie urazu stawu barkowego stosowane są zimne okłady, a także leki zawierające paracetamol oraz preparaty przeciwbólowe do stosowania miejscowego (np. w formie żelu). Nie należy używać maści i plastrów rozgrzewających – zwłaszcza od razu po doznaniu obrażenia, ponieważ mogą przynieść odwrotny efekt. Nasilą ból, zwiększając opuchliznę. Z tej formy terapii można skorzystać na dalszym etapie leczenia urazu stawu barkowego. Barku nie powinno się przeciążać, często lekarz rekomenduje jego unieruchomienie za pomocą stabilizującej ortezy

Rehabilitacja w przypadku urazów stawu barkowego

Po urazie stawu barkowego ważna jest rehabilitacja. Najczęściej polega ona na systematycznych ćwiczeniach rozciągających mięśnie. Początkowo ćwiczenia wykonywane są bez obciążenia. Następnie większy nacisk kładzie się na stabilizację stawu oraz zwiększenie siły mięśniowej. Istotna jest terapia manualna, która ma na celu poprawę ruchomości stawu i odblokowanie go. Pacjenci poddawani się fizykoterapii (np. działanie pola magnetycznego, ultradźwięki, laser). Popularny staje się także kinesiotaping

Ćwiczenia zalecone przez rehabilitanta powinny być wykonywane regularnie – również w domu.

Leczenie wraz z rekonwalescencją po urazie stawu barkowego może trwać ok. 3-6 tygodni. Osoby, które chcą powrócić do dawnej aktywności fizycznej, powinny robić to rozważnie. Pierwszy uraz stawu barkowego zwiększa ryzyko kolejnych w przyszłości. 

Centrum Medyczne i Rehabilitacji KRIOSONIK
ul. Wysockiego 51, 03-202
Usługi płatne i NFZ  22 690 06 30
Rehabilitacja domowa  505 740 970
Pon.-pt.: 8:00-18:00 (usługi odpłatne) sob.-niedz.: nieczynne.