Menu Zamknij
header

Neurolog to specjalista, który zajmuje się diagnostyką i leczeniem schorzeń nerwów obwodowych oraz ośrodkowego układu nerwowego. Wiele tego typu chorób objawia się w obrębie innych tkanek i narządów, np. kręgosłupa oraz kończyn. W jakich przypadkach należy zgłosić się do neurologa? Jakie objawy powinny zaniepokoić? Podpowiadamy!

Obwodowy oraz ośrodkowy układ nerwowy składa się m.in. z mózgu, rdzenia kręgowego i nerwów – różnego rodzaju nieprawidłowości w ich funkcjonowaniu, zaburzenia oraz schorzenia mogą wpływać zarówno na samopoczucie fizyczne, jak i psychiczne pacjenta. Specjalistą, który zajmuje się diagnostyką oraz leczeniem chorób mających tego typu podłoże, jest neurolog.

Neurolog – jakie objawy powinny skłonić do wizyty?

Lista objawów, które mogą sugerować problemy neurologiczne, jest bardzo długa. Zalicza się do nich między innymi:

  • przewlekłe bóle kręgosłupa,
  • mrowienie i drętwienie kończyn,
  • bóle i zawroty głowy,
  • osłabienie siły mięśniowej,
  • drżenie mięśni,
  • problemy z koordynacją ruchową oraz utrzymywaniem równowagi,
  • kłopoty z utrzymywaniem moczu i stolca,
  • nagłe omdlenia,
  • zaburzenia mowy, słuchu i wzroku,
  • zaburzenia czucia.

W trakcie wizyty neurolog pyta pacjenta o występujące objawy, ich nasilenie oraz okoliczności pojawiania się, zapoznaje się z dotychczasową dokumentacją medyczną, zbiera informacje o przebytych wcześniej chorobach, przyjmowanych lekach itp. Na miejscu przeprowadzane są często podstawowe badania neurologiczne: odruchów fizjologicznych, napięcia mięśni, testy czuciowe, testy chodu czy badania zdolności wykonywania ruchów celowych.

W większości przypadków do postawienia diagnozy potrzebne są jednak badania specjalistyczne – zarówno laboratoryjne, jak i obrazowe oraz czynnościowe (np. rezonans magnetyczny, elektromiografia czy elektroencefalografia).

Jakie choroby diagnozuje neurolog?

Do najczęściej diagnozowanych i leczonych przez neurologa schorzeń zalicza się m.in. zwyrodnienia i dyskopatie kręgosłupa, zespoły korzeniowe (takie jak rwa kulszowa, ramienna albo udowa), różnego rodzaju miopatie, nerwice, padaczka i jej powikłania, choroba Parkinsona, choroba Alzheimera oraz stwardnienie rozsiane.

Wdrażane metody leczenia zależą oczywiście od indywidualnego przypadku – najczęściej obejmują one farmakoterapię, dopasowaną do potrzeb rehabilitację oraz zabiegi chirurgiczne.

Z konsultacji ze specjalistą neurologiem korzystać można w placówkach KRIOSONIK w Siedlcach i Michałowicach – pacjentów przyjmuje tam lek. Naser Abdelbased, specjalista neurologii i rehabilitacji medycznej. Więcej informacji można uzyskać pod numerami telefonów 683 330 330 (KRIOSONIK Siedlce) oraz 22 753 04 61 (KRIOSONIK Michałowice). Zapraszamy!

Zwichnięcie stawu skokowego, leczenie i rehabilitacja!

Zwichnięcie stawu skokowego, czyli popularne zwichnięcie kostki jest jednym z najczęstszych urazów stopy. Zwichnięcie stawu jest bardzo często mylone ze skręceniem stawu – są to dwa różne urazy. Do zwichnięcia stawu skokowego może dojść nawet w czasie zwykłego spaceru.

Zwichnięcie stawu skokowego – co to?

Zwichnięcie stawu skokowego, zwane jest potocznie zwichnięciem kostki. Do urazu dochodzi w czasie nieprawidłowego przemieszczenia się kości skokowej i piszczelowej oraz innych struktur stawu m.in. torebki stawowej. W czasie zwichnięcia stawu skokowego najczęściej zostaje uszkodzona torebka stawowa i więzadła – odpowiadają za stabilizację stopy. Najczęstszą przyczyną urazu stawu skokowego jest jego nadmierne przeciążenie w niewłaściwym położeniu. Siła przeciążenia nadmiernie przekraczają wytrzymałość torebki stawowej i więzadeł.

Zwichnięcie stawu skokowego wymaga zawsze interwencji lekarskiej. Kostka musi zostać ustawiona. Zwichnięcie kostki wiąże się często z dodatkowymi urazami takimi jak m.in.

  • uszkodzeniem torebki stawowej,
  • uszkodzeniem więzadeł stabilizujących stopę,
  • złamaniem kości piszczelowej lub strzałkowej.

Zbagatelizowanie zwichnięcia stawu skokowego może mieć bardzo poważne konsekwencje dla zdrowia m.in. martwicę stawu lub przewleką niestabilność stawu powodującą nawracające urazy kostki.

Objawy zwichnięcia stawu skokowego

Najczęstszymi objawami zwichnięcia kostki są:

  • ból utrudniający chodzenie,
  • nienaturalne ustawienie stopy,
  • mocna opuchlizna,
  • brak mobilności stopy – nie możliwe jest poruszanie stopą,
  • zasinienie.

Jeśli zwichniecie kostki jest otwarte, to dochodzi do tego otwarta rana i duże krwawienie. Takie uraz wygląda bardzo makabrycznie.

Leczenie stawu skokowego

Leczenie stawu skokowego jest dość długim i nierzadko skomplikowanym procesem. Pierwszym etapem jest zawsze nastawienie stawu.  Bardzo często zwichnięcie stawu, wymaga leczenia operacyjnego np. stabilizacja kości przy pomocy śrub i blaszek. Drugim etapem jest unieruchomienie stawu na okres 6- 8 tygodni przy pomocy gipsu lub ortezy. W tym czasie zaleca się przyjmowanie przez pacjenta zastrzyków z heparyny (w celu uniknięcia zakrzepów). Ostatnim etapem leczenia jest rehabilitacja kostki.

Rehabilitacja stawu skokowego

Rehabilitację po zwichnięciu kostki warto rozpocząć od razu po ściągnięciu usztywniania stawu. Zaleca się stopniowe przyzwyczajenie stawu skokowego do obciążenia. Po długim leczeniu mięśnie i więzadła są osłabione i bardziej podatne na urazy.

Rehabilitacja stawu skokowego najczęściej polega na:

  • terapii manualnej;
  • zabiegach fizjoterapeutycznych:
  • laser,
  • pole magnetyczne,
  • ultradźwięki,
  • hydromasaż,
  • kinesiotaping,
  • krioterapia.

Rehabilitacja po zwichnięciu stawu skokowego zwiększa jego ruchomość oraz pomaga nabyć prawidłowe wzorce po okresie unieruchomienia.