22 kwietnia, 2024

Pod pojęciem chorób przewlekłych kryje się wiele różnego rodzaju schorzeń, które wymagają specjalistycznej, długotrwałej opieki, dopasowanego do potrzeb leczenia oraz rehabilitacji. To właśnie rehabilitacja pozwala na poprawę jakości życia pacjentów chorych przewlekle, pozytywnie wpływa na ich samopoczucie, niweluje objawy chorób oraz zapobiega powikłaniom.

Jak wynika z definicji amerykańskiej Komisji ds. Chorób Przewlekłych (Commission of Chronic Illness), choroby przewlekłe to trwałe schorzenia będące efektem nieodwracalnych zmian patologicznych w organizmie, skutkujące m.in. inwalidztwem i postępującą niesamodzielnością, wymagające specjalistycznego leczenia oraz nadzoru.

Z niektórymi chorobami przewlekłymi – np. nadciśnieniem, cukrzycą czy astmą – można żyć przez długie lata, oczywiście pod warunkiem, że schorzenie jest rozpoznane, odpowiednio leczone, a pacjent przestrzega zaleceń lekarzy. Są takie choroby, które w większości przypadków – nawet po wdrożonym leczeniu – kończą się zgonem. Zalicza się do nich np. nowotwory oraz chorobę wieńcową. Jest również spora grupa schorzeń przewlekłych, które powodują znaczne pogorszenie jakości życia pacjenta, powodują stopniową utratę samodzielności, wymagają regularnych hospitalizacji i prowadzą do inwalidztwa.

Rehabilitacja u pacjentów przewlekle chorych – dlaczego jest ważna?

Rozpoznanie choroby przewlekłej w większości przypadków ma ogromny wpływ na codzienne życie. Pacjenci muszą odbywać regularne wizyty lekarskie, wykonywać zlecone badania, przyjmować leki, zmodyfikować styl życia (np. w zakresie diety i stylu życia), a także poddawać się koniecznym zabiegom i operacjom.

Bardzo ważnym elementem leczenia wielu chorób przewlekłych jest regularna, dopasowana do potrzeb rehabilitacja. Z jednej strony, ma ona na celu minimalizowanie lub – jeśli jest to możliwe – całkowite wyeliminowanie objawów towarzyszących danej chorobie, utrzymanie lub poprawę stanu zdrowia pacjenta, zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Z drugiej strony – indywidualnie opracowany program rehabilitacji pozwala poprawić jakość życia pacjenta, zapobiegać utracie samodzielności, niepełnosprawności oraz różnych powikłaniom chorób przewlekłych. Brak takich działań może prowadzić np. do osłabienia układu krążenia i układu oddechowego, pogorszenia koordynacji i sprawności ruchowej, a nawet problemów z trawieniem.

Metody i formy rehabilitacji w chorobach przewlekłych

Rehabilitacja pacjentów chorych przewlekle może przyjmować różną postać. Czasami są to zabiegi przeprowadzane w warunkach szpitalnych albo turnusy rehabilitacyjne w specjalistycznych ośrodkach, sanatoriach itp. U niektórych pacjentów – zwłaszcza lżej chorych, mogących swobodnie przemieszczać się, bez bardzo poważnych uszczerbków na zdrowiu – rehabilitacja może być prowadzona w warunkach ambulatoryjnych, czyli w konkretnej przychodni, gabinecie albo klinice. U pacjentów ciężko chorych, osób starszych, leżących czy w terminalnych stadiach choroby, dobrym wyborem może być natomiast rehabilitacja domowa.

Indywidualnie dobiera się również formy rehabilitacji pacjentów ze schorzeniami przewlekłymi – czasami jest to typowa rehabilitacja ruchowa, neurologiczna, kardiologiczna czy oddechowa, niekiedy są to różnego rodzaju terapie łączone. W zależności od potrzeb, u pacjentów stosuje się terapię manualną, różnego rodzaju ćwiczenia, masaże, kinezyterapię, rozmaite metody fizykoterapii itp.

Ze specjalistycznej, dopasowanej do potrzeb rehabilitacji dla pacjentów chorych przewlekle można oczywiście skorzystać w placówkach KRIOSONIK – jeśli potrzebna Ci tego typu pomoc, skontaktuj się z nami i umów się na wizytę w dogodnym terminie!

Jak leczyć uszkodzoną łąkotkę w kolanie?

Łąkotki to niewielkie pod względem rozmiarów części anatomiczne stawu kolanowego – ze względu jednak na swoją funkcję, budowę i lokalizację są dość mocno narażone na uszkodzenia i urazy. W większości przypadków leczenie uszkodzeń łąkotki ma charakter operacyjny. Po zabiegu konieczna jest natomiast odpowiednia rehabilitacja.

W stawie kolanowym znajdują się dwie łąkotki: boczna o kształcie koła oraz przyśrodkowa przypominająca kształtem półksiężyc. Zbudowane są z tkanki łącznej, a do ich głównych funkcji zalicza się wspomaganie poślizgu pozostałych części kolana, pogłębianie powierzchni stawowej oraz odżywanie chrząstki stawowej.

W trakcie zginania i prostowania kolana łąkotki poruszają się w przód i tył, ale dzięki swojej budowie umożliwiają także obrotowe ruchy kolana. Niestety, zarówno ze względu na pełnione funkcje, budowę, jak i lokalizację łąkotki narażone są na występowanie różnych urazów. Spotyka się je m.in. u sportowców – zawodowców i amatorów, uprawiających np. narciarstwo czy piłkę nożną (często współtowarzyszą kontuzjom więzadeł krzyżowych). Mogą one być również powikłaniem zwyrodnienia stawu kolanowego.

Uszkodzenia łąkotki (częściej przyśrodkowej niż bocznej) objawiają się m.in. bólem i obrzękiem kolana, przeskakiwaniem w stawie lub jego zblokowaniem. Niestety, większość uszkodzeń od razu kwalifikuje się do leczenia operacyjnego – leczenie zachowawcze rzadko jest skuteczne.

Leczenie i rehabilitacja uszkodzeń łąkotki

Większość operacji uszkodzonych łąkotek wykonuje się metodami artroskopowymi – przez niewielkie nacięcia skórne, co jest mniej inwazyjne dla pacjenta. W zależności od rodzaju uszkodzenia, jego dokładnej lokalizacji i stopnia zaawansowania, wykonane może zostać zszycie łąkotki, meniscektomia (całkowicie usunięcie łąkotki), operacja z użyciem sztucznych implantów zastępujących zniszczone części łąkotki lub przeszczep alogeniczny (najczęściej przy okazji rekonstrukcji więzadła).

Operacja nie oznacza oczywiście końca leczenia. Po jej wykonaniu konieczna jest trwająca od kilku do kilkunastu tygodni rehabilitacja, która ma na celu przyspieszenie gojenia, wzmocnienie tkanek oraz odzyskanie pełnego zakresu ruchu w stawie. Zastosowanie znajdują tu różne zabiegi rehabilitacyjne – krioterapia, magnetoterapia, fala uderzeniowa, ultradźwięki, prądy czy zabiegi laserowe. Nie można zapominać o kinezyterapii, czyli ćwiczeniach wykonywanych pod okiem specjalistów fizjoterapii. Rodzaj zabiegów, ich liczba i częstotliwość są dobierane do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Przeprowadzony kompleksowy proces leczenia uszkodzeń łąkotki w większości przypadków kończy się pełnym sukcesem i pozwala pacjentowi wrócić nawet do zawodowego uprawiania sportu.

W naszym centrum KRIOSONIK można skorzystać z różnych zabiegów zalecanych w przebiegu rehabilitacji po operacji uszkodzonych łąkotek. Zadzwoń lub napisz do nas i dowiedz się więcej -> https://www.kriosonik.pl/rehabilitacja-warszawa/kontakt.