22 kwietnia, 2024

Pod pojęciem chorób przewlekłych kryje się wiele różnego rodzaju schorzeń, które wymagają specjalistycznej, długotrwałej opieki, dopasowanego do potrzeb leczenia oraz rehabilitacji. To właśnie rehabilitacja pozwala na poprawę jakości życia pacjentów chorych przewlekle, pozytywnie wpływa na ich samopoczucie, niweluje objawy chorób oraz zapobiega powikłaniom.

Jak wynika z definicji amerykańskiej Komisji ds. Chorób Przewlekłych (Commission of Chronic Illness), choroby przewlekłe to trwałe schorzenia będące efektem nieodwracalnych zmian patologicznych w organizmie, skutkujące m.in. inwalidztwem i postępującą niesamodzielnością, wymagające specjalistycznego leczenia oraz nadzoru.

Z niektórymi chorobami przewlekłymi – np. nadciśnieniem, cukrzycą czy astmą – można żyć przez długie lata, oczywiście pod warunkiem, że schorzenie jest rozpoznane, odpowiednio leczone, a pacjent przestrzega zaleceń lekarzy. Są takie choroby, które w większości przypadków – nawet po wdrożonym leczeniu – kończą się zgonem. Zalicza się do nich np. nowotwory oraz chorobę wieńcową. Jest również spora grupa schorzeń przewlekłych, które powodują znaczne pogorszenie jakości życia pacjenta, powodują stopniową utratę samodzielności, wymagają regularnych hospitalizacji i prowadzą do inwalidztwa.

Rehabilitacja u pacjentów przewlekle chorych – dlaczego jest ważna?

Rozpoznanie choroby przewlekłej w większości przypadków ma ogromny wpływ na codzienne życie. Pacjenci muszą odbywać regularne wizyty lekarskie, wykonywać zlecone badania, przyjmować leki, zmodyfikować styl życia (np. w zakresie diety i stylu życia), a także poddawać się koniecznym zabiegom i operacjom.

Bardzo ważnym elementem leczenia wielu chorób przewlekłych jest regularna, dopasowana do potrzeb rehabilitacja. Z jednej strony, ma ona na celu minimalizowanie lub – jeśli jest to możliwe – całkowite wyeliminowanie objawów towarzyszących danej chorobie, utrzymanie lub poprawę stanu zdrowia pacjenta, zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Z drugiej strony – indywidualnie opracowany program rehabilitacji pozwala poprawić jakość życia pacjenta, zapobiegać utracie samodzielności, niepełnosprawności oraz różnych powikłaniom chorób przewlekłych. Brak takich działań może prowadzić np. do osłabienia układu krążenia i układu oddechowego, pogorszenia koordynacji i sprawności ruchowej, a nawet problemów z trawieniem.

Metody i formy rehabilitacji w chorobach przewlekłych

Rehabilitacja pacjentów chorych przewlekle może przyjmować różną postać. Czasami są to zabiegi przeprowadzane w warunkach szpitalnych albo turnusy rehabilitacyjne w specjalistycznych ośrodkach, sanatoriach itp. U niektórych pacjentów – zwłaszcza lżej chorych, mogących swobodnie przemieszczać się, bez bardzo poważnych uszczerbków na zdrowiu – rehabilitacja może być prowadzona w warunkach ambulatoryjnych, czyli w konkretnej przychodni, gabinecie albo klinice. U pacjentów ciężko chorych, osób starszych, leżących czy w terminalnych stadiach choroby, dobrym wyborem może być natomiast rehabilitacja domowa.

Indywidualnie dobiera się również formy rehabilitacji pacjentów ze schorzeniami przewlekłymi – czasami jest to typowa rehabilitacja ruchowa, neurologiczna, kardiologiczna czy oddechowa, niekiedy są to różnego rodzaju terapie łączone. W zależności od potrzeb, u pacjentów stosuje się terapię manualną, różnego rodzaju ćwiczenia, masaże, kinezyterapię, rozmaite metody fizykoterapii itp.

Ze specjalistycznej, dopasowanej do potrzeb rehabilitacji dla pacjentów chorych przewlekle można oczywiście skorzystać w placówkach KRIOSONIK – jeśli potrzebna Ci tego typu pomoc, skontaktuj się z nami i umów się na wizytę w dogodnym terminie!

Jak leczymy skręcenie kostki?

Kostka to potoczne określenie stawu skokowego, który łączy kości podudzia i stopy, odgrywając ważną rolę w utrzymywaniu równowagi ciała oraz wykonywaniu różnych czynności, takich jak chodzenie, bieganie, skakanie czy stanie na palcach. Ze względu na skomplikowaną budowę anatomiczną oraz codzienne obciążenia, staw skokowy narażony jest na różnego rodzaju urazy – jednym z najpowszechniejszych jest skręcenie kostki. W jaki sposób się je leczy?

Staw skokowy, nazywany potocznie kostką, to jeden z najbardziej skomplikowanych pod względem budowy elementów układu ruchu człowieka. Tworzą go m.in. końce kości piszczelowej, strzałkowej i skokowej, torebka stawowa, kilka rodzajów więzadeł oraz okoliczne mięśnie.

Staw skokowy jest istotny m.in. dla utrzymywania równowagi ciała oraz wykonywania wielu czynności: chodzenia, skakania, biegania. Jest w stanie wykonywać ruchy prostowania, przechylania i zginania. Ze względu na swoją skomplikowaną budowę, liczne funkcje oraz codzienne obciążenia, staw skokowy jest mocno narażony na różnego rodzaju urazy. Jednym z najczęstszych jest skręcenie kostki.

Skręcenie kostki – czym jest i jak się je diagnozuje?

Skręcenie kostki to uraz, w przebiegu którego dochodzi do uszkodzenia torebki stawowej oraz wzmacniających ją więzadeł stawowych. Może ono mieć trzy stopnie – z naciągnięciem więzadeł, ich naderwaniem oraz rozerwaniem. We wszystkich tych przypadkach u pacjentów występuje ból, obrzęki, zasinienia oraz problemy z poruszaniem się – oczywiście o różnym stopniu nasilenia.

Podejrzenie skręcenia kostki zawsze wymaga konsultacji z ortopedą – lekarz ocenia staw pod kątem zasinienia i obrzęku, sprawdza zakres ruchu, wrażliwość i stabilność stawu, a także zleca niezbędne badania obrazowe. Może to być USG stawu skokowego, RTG (w przypadku podejrzenia urazów w obrębie kości), a także tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny.

Skręcenie kostki – metody leczenia

Przez pierwsze 48-72 godziny od wystąpienia urazu, skręcenie kostki wymaga odpoczynku – pacjent powinien unikać obciążania kończyny, jak najwięcej leżeć z lekko uniesioną nogą, wskazane może być zastosowanie elastycznych opatrunków oraz chłodzących okładów. Powszechnie stosowane na tym etapie są także leki przeciwbólowe, przeciwzapalne oraz przeciwobrzękowe – w formie maści, żelu oraz tabletek.

Gdy ostre objawy skręcenia ustępują, można przejść do rehabilitacji – etapu tego nie wolno pomijać, bo niezaleczone urazy mogą z łatwością nawracać. U pacjentów stosuje się specjalne ćwiczenia wzmacniające mięśnie, poprawiające elastyczność stawu, koordynację oraz równowagę – mogą to być ćwiczenia z własnym ciałem lub wykorzystaniem specjalnych przyborów, np. taśm oporowych. Fizjoterapeuci mogą wykorzystywać masaż oraz manipulacje tkanek miękkich w celu złagodzenia napięcia mięśniowego, poprawy elastyczności tkanek i redukcji bólu, a także stosować zabiegi fizykoterapii, np. krioterapię, elektroterapię, ultradźwięki czy falę uderzeniową. W zależności od stopnia zaawansowania urazu, rehabilitacja trwa od 2 do nawet 6 tygodni.

W przypadku skręceń oraz innych urazów stawu skokowego kompleksową pomoc można uzyskać w naszych centrach KRIOSONIK – skontaktuj się z nami i umów się na konsultacje!