Menu Zamknij
header

Pod pojęciem chorób przewlekłych kryje się wiele różnego rodzaju schorzeń, które wymagają specjalistycznej, długotrwałej opieki, dopasowanego do potrzeb leczenia oraz rehabilitacji. To właśnie rehabilitacja pozwala na poprawę jakości życia pacjentów chorych przewlekle, pozytywnie wpływa na ich samopoczucie, niweluje objawy chorób oraz zapobiega powikłaniom.

Jak wynika z definicji amerykańskiej Komisji ds. Chorób Przewlekłych (Commission of Chronic Illness), choroby przewlekłe to trwałe schorzenia będące efektem nieodwracalnych zmian patologicznych w organizmie, skutkujące m.in. inwalidztwem i postępującą niesamodzielnością, wymagające specjalistycznego leczenia oraz nadzoru.

Z niektórymi chorobami przewlekłymi – np. nadciśnieniem, cukrzycą czy astmą – można żyć przez długie lata, oczywiście pod warunkiem, że schorzenie jest rozpoznane, odpowiednio leczone, a pacjent przestrzega zaleceń lekarzy. Są takie choroby, które w większości przypadków – nawet po wdrożonym leczeniu – kończą się zgonem. Zalicza się do nich np. nowotwory oraz chorobę wieńcową. Jest również spora grupa schorzeń przewlekłych, które powodują znaczne pogorszenie jakości życia pacjenta, powodują stopniową utratę samodzielności, wymagają regularnych hospitalizacji i prowadzą do inwalidztwa.

Rehabilitacja u pacjentów przewlekle chorych – dlaczego jest ważna?

Rozpoznanie choroby przewlekłej w większości przypadków ma ogromny wpływ na codzienne życie. Pacjenci muszą odbywać regularne wizyty lekarskie, wykonywać zlecone badania, przyjmować leki, zmodyfikować styl życia (np. w zakresie diety i stylu życia), a także poddawać się koniecznym zabiegom i operacjom.

Bardzo ważnym elementem leczenia wielu chorób przewlekłych jest regularna, dopasowana do potrzeb rehabilitacja. Z jednej strony, ma ona na celu minimalizowanie lub – jeśli jest to możliwe – całkowite wyeliminowanie objawów towarzyszących danej chorobie, utrzymanie lub poprawę stanu zdrowia pacjenta, zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Z drugiej strony – indywidualnie opracowany program rehabilitacji pozwala poprawić jakość życia pacjenta, zapobiegać utracie samodzielności, niepełnosprawności oraz różnych powikłaniom chorób przewlekłych. Brak takich działań może prowadzić np. do osłabienia układu krążenia i układu oddechowego, pogorszenia koordynacji i sprawności ruchowej, a nawet problemów z trawieniem.

Metody i formy rehabilitacji w chorobach przewlekłych

Rehabilitacja pacjentów chorych przewlekle może przyjmować różną postać. Czasami są to zabiegi przeprowadzane w warunkach szpitalnych albo turnusy rehabilitacyjne w specjalistycznych ośrodkach, sanatoriach itp. U niektórych pacjentów – zwłaszcza lżej chorych, mogących swobodnie przemieszczać się, bez bardzo poważnych uszczerbków na zdrowiu – rehabilitacja może być prowadzona w warunkach ambulatoryjnych, czyli w konkretnej przychodni, gabinecie albo klinice. U pacjentów ciężko chorych, osób starszych, leżących czy w terminalnych stadiach choroby, dobrym wyborem może być natomiast rehabilitacja domowa.

Indywidualnie dobiera się również formy rehabilitacji pacjentów ze schorzeniami przewlekłymi – czasami jest to typowa rehabilitacja ruchowa, neurologiczna, kardiologiczna czy oddechowa, niekiedy są to różnego rodzaju terapie łączone. W zależności od potrzeb, u pacjentów stosuje się terapię manualną, różnego rodzaju ćwiczenia, masaże, kinezyterapię, rozmaite metody fizykoterapii itp.

Ze specjalistycznej, dopasowanej do potrzeb rehabilitacji dla pacjentów chorych przewlekle można oczywiście skorzystać w placówkach KRIOSONIK – jeśli potrzebna Ci tego typu pomoc, skontaktuj się z nami i umów się na wizytę w dogodnym terminie!

Jak wygląda rehabilitacja po skręceniu stawu skokowego?

Skręcenie stawu skokowego jest dość bolesną kontuzją, która może niestety przytrafić się nie tylko sportowcom, ale właściwie każdemu w życiu codziennym. Źle ustawiona stopa na krawężniku czy schodku, przypadkowe podwinięcie się nogi, złe wylądowanie po podskoku – przyczyn urazów kostki może być wiele, podobnie jak efektów kontuzji. Choć ta z zewnątrz zawsze będzie wyglądała podobnie i da podobne objawy, w praktyce nie każde skręcenie stawu skokowego jest takie samo. Z tego też względu próba leczenia go przez usztywnienie stopy i brak obciążenia nie przynosi najlepszych efektów. Najlepszym rozwiązaniem jest rehabilitacja. Jak wygląda po skręceniu stawu skokowego i w jaki sposób pomaga przyspieszyć proces leczenia uszkodzonego stawu?

Leczenie skręcenia stawu skokowego – usztywnienie czy rehabilitacja

Skręcenie lub podkręcenie stawu skokowego nie jest traktowane tak poważnie, jak złamanie i wiele osób, z obawy o długi proces leczenia bagatelizuje objawy skręcenia stawu skokowego, nie podejmując się rehabilitacji i fizjoterapii. Równie częstym zjawiskiem jest próba samodzielnego leczenia stawu poprzez usztywnienie go czy stosowanie różnych maści rozgrzewających oraz chłodnych kompresów. Powyższe sposoby są jednak nie tylko nieskuteczne, ale na dłuższą metę dość szkodliwe – nieleczone skręcenie stawu skokowego może doprowadzić do przewlekłej niestabilności stawu, a więc i związanych z nią silnych dolegliwości bólowych czy zwiększonego ryzyka kontuzji. Do leczenia potrzebne jest zrozumienie kontuzji, a takie można osiągnąć tylko z pomocą fizjoterapii i rehabilitacji. Zamysł leczenia skręcenia stawu skokowego opiera się na możliwości sprawdzenia przez doświadczonego fizjoterapeutę obszarów, które zostały podczas skręcenia uszkodzone. Wbrew temu, co widać powierzchownie, skręcenie stawu skokowego nie wiąże się jedynie z krwiakiem, obrzękiem i bólem, ale zmianami w obrębie całego stawu wymagającymi odpowiedniej terapii, a często też nastawienia. Podczas rehabilitacji pacjent może wraz z fizjoterapeutą pobudzić organizm do odbudowy uszkodzonych ciągów powięziowych czy miękkich tkanek stawu, a tym samym doprowadzić do skutecznego zasklepienia się powstałych uszkodzeń.

Jak wygląda rehabilitacja po skręceniu stawu skokowego?

Pierwszym elementem rehabilitacji po skręceniu stawu skokowego jest manualna ocena stopnia uszkodzeń stawu i powięzi. Fizjoterapeuta będzie w stanie ocenić podczas pierwszej wizyty które obszary wymagają natychmiastowej pomocy i skupić się w pierwszej kolejności na leczeniu tkanek dotkniętych obrzękiem i powodujących ból – zmniejszenie widocznych na zewnątrz zmian pozwoli na podjęcie kolejnego etapu rehabilitacji, a więc leczenia ruchem. W przypadku skręcenia stawu skokowego, leczenie ruchem jest kluczowym elementem pozwalającym na przywrócenie sprawności ruchowej w obrębie stawu i promowanie tworzenia się blizny, która pozwoli na prawidłową pracę powięzi. Jeśli noga będzie po urazie unieruchomiona, włókna kolagenowe otaczające staw i odpowiadające za jego prawidłową pracę nie zasklepią się w odpowiedni sposób i mogą powodować w późniejszych etapach życia częściowe ograniczenie mobilności kostki. Praca, nawet pomimo odczuwanego bólu, pozwala zapanować nad naturalnym procesem odbudowy uszkodzonych fragmentów stawu skokowego i zapewnić jego zdrowie po zakończonym leczeniu. Fizjoterapia leżąca u podstaw rehabilitacji po kontuzjach nie kończy się na zlikwidowaniu bólu, obrzęku i przywróceniu ruchomości stawu, choć wielu pacjentów właśnie w tym momencie decyduje się przerwać leczenie, nie widząc potrzeby dalszej pracy nad stawem. Nawet ci, którzy uszkodzili staw skokowy podczas wykonywania codziennych czynności, a nie np. uprawianiu sportu, mogą po zbyt szybko zakończonej rehabilitacji z czasem zacząć odczuwać skutki niecałkowitego wyleczenia stawu. Dalsze ćwiczenia, po odzyskaniu sprawności stawu skokowego, gwarantują przywrócenie mu prawidłowej funkcjonalności, stabilności i wytrzymałości. Sposób działania kostki po rehabilitacji można wyobrazić sobie następująco – po zejściu obrzęku i przywróceniu ruchomości stawu możemy już swobodnie się poruszać i stawiać stopę na prostym podłożu, ale bez dalszych ćwiczeń kostka nie będzie stabilna i nawet małe potknięcie może spowodować jej ponowne podkręcenie.

Kiedy rozpocząć rehabilitację po skręceniu stawu skokowego?

Podobnie jak w przypadku złamań, po skręceniu stawu skokowego nie należy czekać licząc, że stan stopy poprawi się samoistnie. Szybkie podjęcie rehabilitacji i terapii opartej na ruchu pozwoli szybko zlokalizować typ i stopień uszkodzenia stawu, wybrać odpowiednie działania zmniejszające ból i obrzęk, a następnie dopasować ćwiczenia umożliwiające odzyskanie pełnej sprawności i stabilności ruchowej w obrębie stawu. Rozpoczynając od ćwiczeń kontrolowanych, bez obciążenia, wspierając stopę z pomocą kinesiotapingu i stopniowo przechodząc do bardziej wymagających ćwiczeń zwiększających wytrzymałość i stabilizację stawu, odzyskanie sprawności kostki po skręceniu będzie możliwe i z więks