Menu Zamknij
header

Sporty zimowe, takie jak jazda na nartach lub na snowboardzie, to nie tylko doskonała rozrywka, ale i korzyści zdrowotne wynikające z aktywności fizycznej. Jednak osoby z problemami kolan często mają wątpliwości, czy jazda na nartach jest dla nich bezpieczna. Jak uniknąć ryzyka pogorszenia stanu zdrowia i cieszyć się zimowymi aktywnościami na świeżym powietrzu?

Kolano to największy staw w ludzkim organizmie i zarazem jedno z najczęściej przeciążanych miejsc. Ze względu na swoją złożoną budowę i zakres ruchu, staw kolanowy jest szczególnie podatny na urazy. Tymczasem narciarstwo wymaga intensywnej pracy kolan – jego skrętów, dynamicznych ruchów, a jednocześnie stabilizacji ciała, co może być wyzwaniem dla osób z istniejącymi problemami, takimi jak uszkodzenia więzadeł, przeciążenia czy zmiany zwyrodnieniowe.

Czy oznacza to, że w takiej sytuacji należy zrezygnować z jazdy na nartach? Niekoniecznie. Odpowiednie przygotowanie i dostosowanie aktywności do indywidualnych możliwości sprawią, że szusowanie po zaśnieżonych stokach będzie bezpieczne.

Zagrożenia związane z jazdą na nartach dla osób z problemami kolan

Podczas jazdy na nartach staw kolanowy pracuje w dynamicznych warunkach – musi stabilizować ciało, absorbować wstrząsy i umożliwiać zmiany kierunku. Największe ryzyko dotyczy:

  • urazów więzadeł krzyżowych – szczególnie więzadła krzyżowego przedniego (ACL), które odpowiada za stabilizację kolana; do jego uszkodzeń dochodzi najczęściej podczas skrętów i nagłych zatrzymań,
  • uszkodzenia łąkotek – łąkotki pełnią rolę amortyzatorów w kolanie i są szczególnie narażone na przeciążenia w sportach dynamicznych, do których zalicza się narciarstwo,
  • nasilenia objawów choroby zwyrodnieniowej – osoby z zaawansowaną chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych mogą odczuwać ból podczas jazdy z powodu intensywnych obciążeń.

Jak przygotować kolana do sezonu narciarskiego?

Kluczowe dla osób z problemami kolan jest przygotowanie fizyczne do sezonu narciarskiego i świadoma technika jazdy. Przygotowania najlepiej zacząć kilka tygodni przed planowanym wyjazdem na narty, włączając do planu dnia ćwiczenia, które poprawią siłę mięśni i stabilizację stawów. Skuteczne strategie obejmują:

  • regularne ćwiczenia wzmacniające mięśnie czworogłowe uda, pośladkowe i łydki,
  • ćwiczenia równoważne, np. stanie na jednej nodze, by poprawić stabilizację stawów,
  • rozciąganie mięśni nóg i techniki zwiększające elastyczność,
  • pracę z fizjoterapeutą, który może ocenić zakres ruchu i zalecić indywidualny program wzmacniający.

Bardzo ważny jest także wybór dopasowanego do indywidualnych potrzeb sprzętu narciarskiego (zarówno samych nart, jak i butów), który zapewni odpowiednią amortyzację i zmniejszy ryzyko kontuzji. Jeśli jest takie wskazanie, można zainwestować również w specjalne elastyczne ortezy, które dodatkowo zabezpieczą kolano podczas jazdy.

Jazda na nartach może być bezpieczna dla osób z problemami kolan, jeśli odpowiednio przygotujemy ciało do wysiłku i będziemy świadomie podchodzić do swoich możliwości. Kluczowe jest wcześniejsze wzmocnienie mięśni, zastosowanie właściwej techniki i konsultacja ze specjalistą, np. ortopedą lub fizjoterapeutą. W klinice KRIOSONIK pomożemy Ci ocenić stan Twoich kolan i dobrać odpowiedni program przygotowawczy, byś mógł cieszyć się narciarską przygodą bez obaw.

Terapia manualna, na czym polega?

Terapia manualna to specjalistyczna metoda fizykoterapii, wykorzystująca techniki dostępne bez pomocy specjalistycznych narzędzi. Zwykle fizjoterapeuta wykorzystuje siłę własnych rąk dla uzyskania pożądanych efektów.

Co można leczyć za pomocą terapii manualnej?

Terapia manualna skupia się na tkankach miękkich oraz stawach ciała, aby łagodzić ból, przywrócić sprawność i budować odpowiednie nawyki. Terapia tkanek miękkich, często obejmująca techniki masażu, polega na wywieraniu nacisku w celu rozluźnienia mięśni, rozbicia tkanki bliznowatej, zmniejszenia stanu zapalnego, złagodzenia bólu lub pobudzenia krążenia.

Ten rodzaj terapii może obejmować również mobilizację stawów i manipulacje, mające na celu zmniejszenie bólu i powrót do prawidłowego funkcjonowania. Może być przez to szczególnie korzystna w łagodzeniu ostrego i przewlekłego bólu pleców. Stawy pozbawione prawidłowego zakresu ruchu z powodu schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego mogą być przyczyną znacznego dyskomfortu, niewłaściwego napięcia mięśniowego i ograniczania sprawności fizycznej. Techniki terapii manualnej mogą przywrócić mobilność i zmniejszyć napięcie.

Jakie są techniki wykorzystywane w terapii manualnej?

Ten rodzaj terapii wykorzystuje wiele różnych technik, jednak najpopularniejsze z nich to:

  • Mobilizacja tkanek miękkich

Mobilizacja tkanek miękkich jest często wykorzystywana do rozbicia włóknistej tkanki mięśniowej i rozluźnienia napięcia mięśniowego. Na przykład terapeuta może wykonać mobilizację tkanek miękkich wokół nagromadzenia tkanki bliznowatej. Sama technika polega na wielokrotnym rozciąganiu i naciskaniu wokół docelowych mięśni.

Celem mobilizacji tkanek miękkich jest rozbicie nieelastycznej lub włóknistej tkanki, przemieszczenie płynów tkankowych i rozluźnienie napięcia mięśniowego. Ta procedura jest powszechnie stosowana do mięśni otaczających kręgosłup. Terapeuta zlokalizuje obszar największego ograniczenia tkanki poprzez dotyki. Po zidentyfikowaniu te ograniczenia można zmobilizować za pomocą szerokiej gamy technik, zazwyczaj polegających na zastosowaniu siły na wąskim obszarze tkanki, aby przywrócić jej normalne napięcie i zmniejszyć dolegliwości bólowe. 

  • Mobilizacja stawów

Ten rodzaj mobilizacji jest stosowany celu rozluźnienia ograniczonego stawu i zwiększenia jego zakresu ruchu. Polega na wykonywaniu przez terapeutę biernego ruchu w stawie. Mobilizacja stawu często zapewnia trwałą ulgę w bólu mięśni, które są nieprawidłowo napięte z uwagi na ograniczenia ruchomości stawu. Dobrze sprawdza się również przy bólach kręgosłupa.

  • Technika napięcia i przeciwnapięcia

Technika ta skupia się na korygowaniu nieprawidłowych odruchów, które przyczyniają się do wad postawy oraz tkliwości w okolicach konkretnych stawów. Terapeuta manipuluje pozycją stawu pacjenta, pytając go, w którym momencie tkliwość ustępuje. Pacjent jest utrzymywany w tej komfortowej pozycji przez około 90 sekund, a w tym czasie terapeuta łagodnie aplikuje siłę, mającą być „przeciwwagą” dla nieprawidłowego napięcia, a następnie powoli wyprowadza pacjenta z tej pozycji. Technika napięcia i przeciwnapięcia dobrze się sprawdza szczególnie w przypadku tkliwości czy bólu o charakterze ostrym lub napadowym.

W centrum KRIOSONIK skorzystać można z kompleksowych zabiegów terapii manualnej. Osoby zainteresowane tego typu pomocą zapraszamy do kontaktu!